Tímarit Máls og menningar - 01.03.2013, Blaðsíða 2

2 TMM 2013 · 1
Frá ritstjóra
„… Geri ráð fyrir að þú sért ábyrgur fyrir birtíngu á mynd af mér vegna auglýsíngar
á bók minni í Helgafelli. Ég hef að vísu ekki á móti því að bók mín seljist og um hana
verði rætt af sanngirni en ég kæri mig ekki um að vera myndaður fyrir alþjóð og þar
með að verða fyrir ónæði glápandi spyrjandi fólks á förnum vegi. Ég er vinnumaður
sem þarfnast friðar og næðis og fyrirlít allt skrum og hégóma í sambandi við verk
mín. Þess vegna banna ég þér hér með að birta af mér myndir á prenti eða útvega
öðrum til birtíngar …“
Þannig skrifar Steinar Sigurjónsson útgefanda sínum, Ragnari í Smára,
snemma á 7. áratugnum, eins og lesa má um í forvitnilegri samantekt Þor-
steins Antonssonar á bréfaskiptum Steinars og nokkurra útgefenda og ritstjóra
sem Steinar átti í samskiptum við. Vera má að þarna örli á ólíkindalátum en
klausan er þá hvað sem öðru líður vitnisburður um það hvernig framsækinn
rithöfundur á þessum tíma kaus að sviðsetja sig – eða sviðsetja sig ekki.
Bréfin bera höfundum sínum vitni: Þarna er Indriði G., nokkuð hranalegur
en raungóður; Sigurður A. hreinskiptinn og útsjónarsamur, Óliver Steinn
afdráttarlaus í áhugaleysi sínu, Ragnar í Smára andríkur og hreinskilinn,
Valdimar í Iðunni glaðbeittur en vill að hlutirnir séu á hreinu og ekkert
áfengi sé í spilinu. Það sama vill sonur hans, Jóhann Páll þrjátíu árum síðar,
og talar enga tæpitungu. Bréf Steinars eru skáldleg, ævintýraleg og tilfinn-
ingarík. Og stíluð. Hann var þannig höfundur; um leið og hann er farinn að
skrifa fer hann að stíla – sviðsetja sig.
Í þessu hefti má lesa um annan höfund sem varð alkóhólisma að bráð, Ole-
Lund Kierkegaard, danska barnabókahöfundinn sem bjó til Gúmmí-Tarzan
og fleira gott, en Þórarinn Leifsson, rithöfundur og myndlistarmaður, rekur
hér raunalega ævi hans. Steinunn Inga Óttarsdóttir segir frá enn öðrum
manni sem átti erfiða ævi, Sveini Pálssyni, en ógæfa hans var af öðrum toga:
hann var fyrsti náttúrufræðingurinn hjá þessari þjóð sem hefur löngum
verið einkennilega frábitin þeim merku fræðum, en haft þeim mun dýpri
skilning á sálarlífi sauðkindarinnar, eins og Sigríður Halldórsdóttir sýnir
fram á í fyndnum texta.
Og er þá fátt eitt talið af efni tímaritsins að þessu sinni.
Guðmundur Andri Thorsson