Tímarit Máls og menningar - 01.03.2013, Side 121

„ B i s n i s s m a ð u r e ð a æ v i n t ý r a f u g l“
TMM 2013 · 1 121
En svo undarlega bregður við, að ég hef ekki minnstu nennu til að gánga frá
handriti, þótt ég raunar láti mig eftir rellinu í þeim. Þótt ég eigi ekki eftir að
setja nema síðasta púnktinn í þessa sögu þá velgir mig svo við því, að hann
verður aldrei nema fúsk. Nú er um sögu að ræða sem er með nokkuð trúar-
legum þræði, og ég veit svei mér ekki nema ég hafi orðið fyrir hvað sterkustum
áhrifum frá þér, eða frá þeim grun sem ég fékk um sjúkdóm þinn í kringum
’74 eða ’5, en ég var þá að halda að þú værir herjaður af krabbameini. Nema
ég fór eitthvað að hugsa um dauðann, og einhvern veginn fór það nú svo að
ég skrifaði þessa sögu að mestu í Flatey sumarið ’75.
Ég geng inn á gafl hjá ykkur einhvern dag, en ekki til að slá penínga (ég er
búinn að fá nóg af því) heldur til að jafna skakka á nokkrum skruddum, og
ég vona að ég verði ekki skrítinn og stamandi, ans jafnan áður, því ég kem
ekki framar þjakaður af þeirri tilfinníngu að ég sé þurfandi eins né neins.
Ég gleymdi hvaða götu þið nefnduð um daginn, en ég stílaði bréfið á gamla
staðinn.
Gángi þér og ykkur allt í hag,
(sign.)
Eins og sérþarfabörn fyrr og síðar átti Steinar helst athvarf hjá móður sinni í
bernsku, en faðir hans, sem lengst af starfsævinni stjórnaði fiskibát með fámennri
áhöfn gaf sig lítið að syninum, enda verkefni fyrir sérfræðinga á seinni árum að
sinna sérþarfakrökkum eins og ætla má að gilt hafi um Steinar á fyrstu æviárum.
Og ekki batnaði samkomulagið þegar djassleikarinn Steinar Sigurjónsson fór að
stunda ritstörf upp úr tvítugu og hafði þá skilið við eiginkonu og lokið námi í prent-
iðn. Hann var orðinn vistmaður á drykkjumannaheimilinu Víðinesi, í nágrenni
borgarinnar, tveimur árum eftir að hann skrifaði síðasta bréf. Bjó meðan hann var
á hælinu í fyrrverandi kartöflugeymslu í útihúsi steinsnar frá aðalbyggingunni, uns
þar kom að breyttir þjóðlífshættir urðu til þess að honum var meinuð frekari dvöl í
geymslunni og fór á vergang. Var á flækingi innanlands um tíma en var svo veittur
ríflegur fjárstyrkur, þá kominn á sjötugs aldur og átti við alvarlegan heilsubrest
að stríða. Hann notaði styrkinn til utanlandsferðar og lést á hótelherbergi í Belgíu
1992, ári eða tveimur eftir að hann lauk vistinni í Víðinesi. – Steinar hefur sent
Helgafelli skáldsöguna Sáðmenn. Í bréfi af því tilefni kemur fram að eiginkona
Ragnars, Björg Ellingsen, hefur verið virkari í útgáfumálunum en fram hefur komið
fyrr, svo að ég viti, alltént sem ráðgjafi. Steinar skrifar:
Víðinesi 14./3. 83.
Góðan daginn bæði tvö.
Já, það má vera að einhverjum þyki seigt að lesa þennan texta, ég gerði mér
þess ljósa grein frá byrjun, en þó aðallega í byrjun. En hver er annars ekki
orðinn þreyttur á þeim hefðbundnu textum sem skýra allar hreyfíngar og
lengja allan texta með: hann sagði, hún sagði og svo framvegis. Í textanum
læt ég ekki skipta svo miklu máli hver hinna þriggja ferðalánga er að tala, og
það skiptir einatt litlu máli hver þeirra aukapersóna talar, Creely eða Fergus.