Tímarit Máls og menningar - 01.09.2015, Blaðsíða 29

„… þa ð e r e i n s o g s é e k k e rt p l á s s f y r i r h e l g i í n ú t í m a n u m …“
TMM 2015 · 3 29
Katrín myndar um sig segulsvið sem er ekki kynferðislegt þótt hún sé
kynvera. Hér er líklega að finna uppistöðuna í prestsímynd Náðarkraftar.
Presturinn Katrín miðlar dulinni helgi sem mótar umhverfið og upphefur
allt sem augu hennar sjá. Það gera þó ekki allir prestar sögunnar. Samstarfs-
maður hennar, séra Magnús, skýtur aðeins einu sinni upp kolli í sögunni þar
sem hann situr á kirkjubekk og mænir á Katrínu í stólnum með girnd sem
er andhverfa hins heilaga. „Heilagleiki“ Katrínar er engum ljósari en manni
hennar sem lifir af návistinni við hana:
Guð er fögur. Hún horfði á hann og hann vissi að það eina sem honum hafði ekki
skjátlast um var að hann ætti daglega að vera hjá henni, það eina sem honum hafði
ekki runnið úr greipum var að eiga þess kost að mega daglega vera hjá henni, það
eina sem honum bæri að gera væri að vera daglega hjá henni. [Leturbr. HH] (21)
– – –
Hún horfði á hann og hann frelsaðist til nýs lífs og endurlausnar, daglega. Og þá
gleymdi hann því um stund að allt ætti eftir að fara á versta veg. [Leturbr. HH] (22)
– – –
Hún horfði á hann með augunum sínum og hann frelsaðist til eilífrar endurlausnar
fyrir trú á hana því á meðan hún horfði var eins og hann kynni öll svör við gátum
og vanmáttur hans væri þeim styrkur. [Leturbr. HH] (216–217)
Guðsmynd og trúarskilningur Katrínar kemur fram á eftirfarandi hátt:
Hún var óbifanleg í fremur óljósri lífsafstöðu. Meira að segja nú þegar hún var
orðin prestur var henni um megn að boða strangan skilning á Guði. Viðhorf hennar
einkenndist af mjúklátri samúð með öllum mönnum fremur en einbeittri andúð á
nokkrum mönnum. Hún var sósíalisti en hirti aldrei um að útskýra í hverju það
nákvæmlega fælist […] Kannski var sósíalismi hennar fólginn í þessu: samúð en
ekki andúð. (18)
– – –
Henni fannst í einlægni að maður ætti að starfa öðrum til heilla og átti bágt með
að skilja fólk sem aðhylltist ekki skynsemi. Kannski var sósíalismi hennar fólginn
í tröllatrú hennar á skynsamlegu skipulagi, járnhörðum aga sem leyndist bak
við glaðlegt fasið og fólst í litlum fimm mínútna áætlunum sem útfærðar voru af
einbeitni og nákvæmni og veittu henni alræði yfir aðstæðum sínum og þeirra sem
í kringum hana voru. (19)
Kristsmyndin er einnig mild:
Sjálf þekkti hún mildan og græðandi Krist sem opnar breyskum mönnum faðm sinn
og gerir lítið úr meinlætum og blindri hlýðni, hún hafði fundið hinn smánaða og
krossfesta Krist ganga með sér alla daga – sá Kristur var besti bróðir hennar, vinur,
græðari og verndari, sonur Maríu … (74–75)