Tímarit Máls og menningar - 01.05.2004, Blaðsíða 14

Einar Kárason
og byrjuðum um leið að dómínera stofur með okkar sögum og prívat
húmor sem fólki fannst bara rugl. í Kaupmannahöfn fékk ég oft skammir
fyrir að vera að draslast með þennan leiðindamann þegar eitthvað var
um að vera þar og hann kom í heimsókn, og eins þótti ég hin versta send-
ing þegar ég var að koma frá Kaupmannahöfh til Árósa. Við mögnuðum
hvor upp í öðrum alls konar mannhatur og fordóma og vorum búnir að
tala svo illa um fólk, níða það niður og hæðast að því að við gátum ekki
setið á okkur þegar við hittum það, þá datt alltaf eitthvað upp úr okkur.
Altént var þetta mikið og náið samband, og eins og ég segi tók ég hann
töluvert upp á segulband og fékk Pétur Örn vin okkar í lið með mér,
sendi hann með auðar spólur og bað hann að ná kallinum að deginum
til, þegar ekki var gleðskapur, og spyrja hann út í ákveðin atriði - hvernig
þetta hefði verið eða hitt. Þetta varð svo allt saman efni til að moða úr við
skriftirnar.
Ég flutti heim 1983 með nokkurn veginn fullgerða fyrstu bókina og
aðra bókina í drögum. Aggi las hluta af handritunum yfir fyrir mig eins
og margir aðrir vinir mínir. Haustið 1983 kom svo Þar sem djöflaeyjan
rís út og Gulleyjan 1985.
Aggi var alltaf góður með frasana og þegar við kvöddumst í Dan-
mörku man ég að hann sagði: „This is the end of an era.“ Þetta var tíma-
bil sem var liðið og effir það fannst honum hann hafa voða lítið að gera
í Danmörku. Honum fór að leiðast. Ég var hans kontaktmaður og vinur
á íslandi, hann hafði ekki marga aðra, og ég fór að garfa í því að hjálpa
honum að flytja heim. Honum óaði við að leita sér að húsnæði og vinnu
og ég reyndi mikið að finna eitthvað þægilegt handa honum að gera. Það
lukkaðist þannig að mér tókst að tala Friðrik Þór inn á að láta Agga hafa
aðalhlutverkið í kvikmyndinni Skyttunum sem við vorum þá að undir-
búa. Það var mjög vel borgað og þýddi að Aggi gat flutt heim með sína
fjölskyldu. Friðrik Þór átti íbúð sem þau gátu búið í fyrst um sinn og Mál
og menning gaf út ljósmyndabók Agga með texta eftir mig. Mér fannst
hann góður ljósmyndari.
Eftir að Aggi kom heim fór samband okkar að trénast upp, en það var
ekki fyrr en nokkrum árum seinna sem það varð að algerum farsa.“
Ferðin til Ameríku
Þriðja bókin var Fyrirheitna landið. Hvernig kom hún til?
„Hún hafði alltaf verið á döfinni.
Ég var ansi ungur þegar ég byrjaði á þessari trílógíu, 26-7 ára. Reyndar
hafði ég skrifað eina litla skáldsögu áður, úr þeirri veröld sem ég þekkti
12
TMM 2004 ■ 2