Tímarit Máls og menningar - 01.05.2004, Page 37
DULMAGN VIGDÍSAR
hluta sögunnar (209). En það verður ekki aftur snúið: lögreglumaðurinn
kemur að henni við verkið og hvíslar um leið og hann slekkur á tölvunni:
Nú er þessu lokið og nú skaltu borga íyrir þig, Dídí. [... ] Þú hefur fengið að ráða
hingað til og þú hefur fyrirgert öllum þínum rétti og þess vegna ber þér að víkja.
Nú tekur líf okkar við einsog við viljum hafa það. Eins og við skipuleggjum það.
Eins og við viljum lifa því. [... ] Við höfum tekið málin í okkar hendur. Við ætlum
okkur að verða fólk af holdi og blóði en engir einhliða aumingjar. (217)
Kjartan hafði ákveðið að „nú væri kominn tími til að stjórna lífi sínu“
(189), rétt eins og Lenni hafði tekið af skarið um að láta óskina rætast og
halda til fundar við föður sinn. En um leið og Dídí þarf að „vinna betur
í ósk Lenna“ (217) þá er það hún sem stjórnar því að honum verður ekki
að ósk sinni. Örlög Lenna ráðast um leið og höfundarins, við það að per-
sónur verksins taka málin í sínar hendur. Þær ráðast gegn höfundi sínum
(Dídí) sem nýtur ekki lengur verndar höfundar þríleiksins (Vigdísar).
Kjartan „tók um háls hennar og herti að. Dró síðan upp hníf og skar. Skar
á hálsinn. Skar á hendurnar. Skar á fæturna" (218). Um leið og hann
bindur enda á söguþráð þríleiksins kemur hann í veg fyrir að hringurinn
geti lokast alveg. Atburðarásin helst ekki innan hans heldur teygir sig út
úr honum og inn í íslenskan veruleika og samtíma. Töfraraunsæinu er
úthýst og dulmagni alíslensks veruleika er hampað.
Flóknum frásagnahring Vigdísar Grímsdóttur lýkur og hann ætti
frekar að skilgreina sem íslenskt dul(raun)sæi en skilja hann sem skáld-
verk undir áhrifum latnesk-amerísks töfraraunsæis.8 Þríleikurinn
stendur sjálfstæður og verður ekki skilinn samkvæmt langt að komnum
og lítt ígrunduðum hugmyndum og skilgreiningum. Hann krefst þess að
vera skoðaður á eigin forsendum sem nýtt skáldsagnaafbrigði sem sækir
efnivið sinn í alíslenskan raunveruleika, samofinn íslenskri þjóðtrú og
alþýðumenningu.
Tilvísanir
' Hugtakið þroskasaga er hér notað sem þýðing á hugtakinu „bildungsroman" og á
við sögu sem segir frá því hvernig barn eða unglingur verður að fullorðnum ein-
staklingi.
2 Sjá: „Vigdís Grímsdóttir: Hjarta, tungl og bláir fuglar“, Rás 1 á
http://ruv.is/main/view.jsp?branch-2582757&e342RecordID-1922&e342Data-
Storel... (skoðað 28.3.2004)
3 f Sögur, Ijóð og líf (1999) segir: „Töfraraunsæið er upprunnið í Suður-Ameríku þar
sem evrópska raunsæisskáldsagan blandast saman við innlenda alþýðumenningu
TMM 2004 • 2
35