Studia Islandica - 01.06.1975, Page 63

61
konungs hvetur hann til að ganga að eiga drottningu
Dogeds konungs. Fara hðsmenn Eiilydds nú að honum og
vega hann, en taka drottningu og dóttur þeirra og hafa þær
heim með sér.
Nú heldur sagan áfram, og er auðsætt, að drottning er
dulin tilvistar kóngssonar. Þá er það eitt sinn, að hún rekst
á kerlingu nokkra á fömum vegi og kemst þá að tilveru
hans.
Þegar drottning kemur heim, hittir hún konung og álas-
ar honum fyrir að fela son sinn. Býður hún kóngssyni að
eignast dóttur hennar, en hann kveðst of ungur til að kvæn-
ast. Þá leggur hún á hann, að hann skuli enga konu eiga
nema Olwen, dóttur Ysbaddadens Penkawrs (þ.e. jötna-
kóngs), og felldi Kulhwch þá þegar ástarhug til henn-
ar. Kulhwch leitar hðs Artúrs konungs frænda síns, og
fær af honum marga örugga og kunnáttusama fylgdar-
menn. Þeir gengu nú lengi, lengi og sáu loks mikla borg
í grennd við sig, en þó þeir gengju í tvo daga, var borgin
jafnlangt frá; loks komu þeir að henni á þriðja degi. Hér
hitta þeir smala að fé sínu, var það Kustennin, bróðir
Ysbaddadens; átti hann móðursystur Kulhwchs. Honrnn
fylgdi mikill og loðinn fjárhundur. Kommnenn áttu nú
orðaskipti við hjarðmanninn, og kvað hann þá fávísa, er
þeir vissu ekki, að Kustennin gætti fjár fyrir Ysbaddaden
jötnakóng. Kulhwch gaf hjarðmanninum hring, en hann
sýndi hann konu sinni, var henni þá tvennt í hug: hún
bar kvíðboga fyrir Kulhwch frænda símnn, en gladdist
þó að hitta hann.
Þau hjón sögðu Kulhwch, að allir hefðu misst lífið, sem
beðið hefðu Olwenar, enda ætti Ysbaddaden að deyja jafn-
skjótt og Olwen væri gift. Ysbaddaden heldur Kunstennin
í niðurlægingu og kúgun og hefur rænt hann eignum hans
og drepið alla sonu hans nema einn, sem nú gengur í
flokk Kulhwchs. Þá kemur kona Kustennins því svo fyr-
ir, að Kulhwch fær að sjá Olwen, sem var allra kvenna
fegurst; fjögm: smárablöð spruttu upp í hverju spori henn-