Studia Islandica - 01.06.1975, Síða 85
83
Þó að eldri islenzku dæmin séu mest um verð, miðað við
hin síðari, eru íslenzk vitni frá seinni öldum allt annað en
markleysa heldur. Góðar viðbætur við dæmi Lagerholms,
frá nokkuð síðari tímum (15.—18. öld), má finna hjá Marga-
ret Schlauch, svo sem áður var getið. Ef til vill er enn rétt
að drepa hér á Hyndluljóð hin yngri, sem Lagerholm hefur
ekki veitt athygli.1 Þar er efni nokkuð öðruvísi, en niður-
skipimin 1-4 er varðveitt.
Þá skal nefna Hermóðsrimur.2
Lagerholm nefnir allmörg dæmi úr ævintýrum síðustu
alda, en einkum má J)ó um það vitna til 3. útgáfu af þjóð-
sögum Jóns Arnasonar (VI. bd.), atriðaskrá s.v. álög, þar
er sérstaklega getið „andsvara þess er fyrir álögunum
verður“.
Þessum kafla skal ljúka með því að vísa aftur til sögunnar
af Þorsteini karlssyni. Þar eru ákaflega augljós írsku ein-
kennin.
2. Eykonan og leiðsaga hennar
Nú skal segja frá för Arts, og verður smám saman borið
saman það sem fyrir honum verður og frásögn norrænna
heimilda, sérstaklega Grógaldurs og Fjölsvinnsmála.
18. „Art heldur nú sem leið liggur til Inher Colptha, og
finnur hann þar skinnbát með hinum ágætasta útbúnaði.
Hann fleytti bátnum og fór siðan á honum um hafið frá
einni eyju til annarar, þangað til hann kom að fagurri,
undarlegri ey; ljúf var hún að sjá, full af villiepltnn og
1 Ólafur Daviðsson (útg.): Islenzkar Jiulur og þjóðkvaeði (Islenzkar
gátur, skemmtanir, vikivakar og þulur, IV 1898), bls. 68-69.
2 Sbr. Bjöm K. Þórólfsson: Rímur fyrir 1600 (1934), bls. 510-12.
Sjá enn fremur sögu gerða eftir rimunum, svo og kafla i Ólands sögu
og Hermóðsrímur eftir Eirík Laxdal, enn fr. J. Á. :!II 371-75.