Studia Islandica - 01.06.1975, Page 86
84
indælum fuglum, en litlar býflugur hver annari snotrari
voru á hverjum blómknappi. Hús var þar, fýsilegt til gist-
ingar og prýðilegt, á miðri eynni, þakið fuglavængjum,
hvítum og purpuralitum, þar var fyrir hópur blómfagurra
meyja, og var hver annari fríðari, meðal þeirra var Creide
Firalaind, dóttir Fidechs Foltlebors.“
I heild sinni má þessi lýsing teljast í flestum greinum
samræmast frásögninni af ferð Conns (9. gr.). Þó bætist
í þeirri sögu við meira skraut, og þar segir af ósýnilegum
hjálpendum gestsins.
Nú heldur frásögnin af Art áfram:
„19. Gestinum var tekið alúðlega, matur fram reidd-
ur, en hann sjálfur spurður tíðinda. Hann kvaðst vera frá
Irlandi og vera son frakonungs og heita Art. „Það er satt,“
sagði mærin. (Þessu líkt er orðalag hér á eftir, og skil ég
það svo, að konan hafi vitað af forvizku sinni um alla för
Arts.) Síðan rétti hún út hönd sína og fékk honum slæður
með skrauti af fáguðu gulli frá Arabíu og færði hann í
þær; fóru þær honum vel. „Það er satt,“ sagði hún, „að þú
ert Art Connsson, og er langt síðan koma þín var ákveðin
(þ.e. af forlögunum, hér er aftur að ræða um sömu for-
vizku meyjarinnar). Hún kyssti hann þrjá kossa, ástúðlega
og heita. Og hún sagði: „Líttu á glersalinn.“ Og vel var hon-
um fyrir komið, með krystalsdyrum og óþrjótandi vínker-
öldum; þó að þau væru sífellt tæmd, fylltust þau jafnóðum
að nýju. (Glersalur þessi hefur verið kvennasalur.)
Nokkur vafi virðist leika á afstöðu sögimnar af för Arts
til eyjarinnar og för Conns föður hans til sinnar eyjar, en
hitt er augljóst, að frásagnirnar eru náskyldar, hvor þeirra
sem kann að vera upphaflegri. Vafalaust má telja, að for-
vizka meyjarinnar um för Arts sé gamalt minni.1
Eins og áður var sagt, veit Creide allt um ferð Arts af
forvizku sinni. Eitt og annað í leiðarvísan meyjarinnar, svo
og ferðasögunni sjálfri, líkist atriðum í göldrum Gróu til
1 Sbr. síðar, bls. 159.