Studia Islandica - 01.06.1975, Page 139

137
og án efa, aS gesturinn er riddari en ekki tröll í *R, svo
og að í „Perlesvaus“ og „IIumbaut“ hittast þeir ekki í höll
konungs, heldur í fjarlægu landi. Þannig má hugsa sér, að
greina megi hreytingar í frönsku kvæðunum, og valdi þessu
mest samruni við óskyld efni.
Nú skal taka þar til, sem fyrr var frá horfið. Við grípum
niður, þar sem Karlinn grái kemur til að hitta Kúhulín, eftir
að Kúhulín hafði höggvið af honum hausinn kvöldið áður,
og fer nú karlinn að inna eftir efndum sáttmála þeirra.
Er nú tvennt til. Kappinn kynni að verða hræddur og
fela sig, eins og hinir fyrri. Þá kynni að vera, að annar
kappi kæmi í hans stað síðar, en mundi hann þá vera nógu
hugrakkur? Fyrr eða síður kemin- þó að því, að helzta hetja
Úlaðstírs gengur inn í sáttmálann. Hann heggur höf-
uðið af risanum, sem kynni nú enn að setja það upp og
hverfa síðan það kvöldið. En næsta dag birtist svo gest-
urinn aftur, og nú kemur loks hin mikla stund, sem brátt
verður rædd ögn nánar. Mundi nú höfuðkempa tJlaðstírs
bila? Engan veginn, hann leggur höfuðið á höggstokkinn,
sem er furðulega breiður, og hann verður að teygja hálsinn,
sjá írsku frásögnina, eða hann frýr gestinum hvatleiks að
láta öxina ríða. En gesturinn slær hann (heldm- vægilega,
svo sem sjá má) með öxarhamrinum. Ef til vill tvisvar. Síð-
an lýsir hann yfir því, að þessi maður sé mesta hetja
landsins.
Af því að CúRoi verður að játa, að Kúhulín sé hugaðastur
þeirra allra. Hitt er svo annað, að síðar kynni að slettast upp
á vinskap þeirra.
En við færum timann ögn aftur á bak, og við komum að
því, sem ég kallaði hér á undan hina miklu stund.
Augljóst er, að Concthobor konungur er þá kvíðinn, og
hann biður Kúhulín að forðast Karlinn grá. Eða þegar Cara-
doc (C) býðst til að eiga leik við gestinn, reynir Artúr að
kaupa hann undan skilmálanum. En gesturinn hafnar þvi.
Litlu síðar kemur drottning út úr herbergi sínu með öðrum
hefðarkonum. Hún reynir að múta gestinum og býður að