Þjóðmál - 01.09.2015, Blaðsíða 20

18 ÞJÓÐMÁL hausthefti 2015
Allir sem vilja sjá gera sér grein fyrir því að
reykvískir sjálfstæðismenn þurfa að endurskoða
hvernig þeir standa að verki. Hér verður engin
töfralausn boðuð. En það krefst ekki mikillar
innsýnar í starf sjálfstæðismanna í Reykjavík
til að komast að því að innra starfið – í hverfa-
félögum og fulltrúaráði – er ekki sambærilegt
við það sem var á árum áður. Innri togstreita og
valdabarátta hefur ekki aðeins smitað starfið
heldur dregið þróttinn úr því.
Augljóst er að allir þessir aðilar þurfa
að endurskoða hvernig staðið er að verki.
Trúnaðarmenn flokksins verða að leita nýrra
leiða í innra starfi og tryggja aðkomu almennra
flokksmanna og áhrif þeirra. Þingmenn þurfa
að leggja aukna rækt við borgarbúa og borgar-
fulltrúar verða að stíga í takt hver við annan um
leið og þeir berjast fyrir hugsjónum sjálfstæðis-
stefnunnar – stunda pólitík og veita aðhald
með harðri en málefnalegri stjórnarandstöðu
við meirihluta vinstrimanna í borgarstjórn. Á því
liðlega einu ári sem liðið er frá borgarstjórnar-
kosningum, hefur lítil farið fyrir stjórnarand-
stöðu flokksins a.m.k. opinberlega, þar hafa
fulltrúar Framsóknarflokksins tekið forystuna.
Hrun meðal unga fólksins
Fylgi Sjálfstæðisflokksins meðal yngri kjósenda
hefur hrunið. Í Reykjavík segjast aðeins 13,1%
kjósenda á aldrinum 18 til 24 ára styðja flokkinn
og aðeins 6,3% í vesturhluta borgarinnar (póst-
númer 101-108). Staðan Sjálfstæðisflokksins er
svipuð meðal þeirra sem eru á aldrinum 25-34
ára og litlu betri hjá kjósendum 35-44 ára eða
17,7%.
Veik staða Sjálfstæðisflokksins meðal yngri
kjósenda er alvarleg ekki síst þegar haft er
í huga að um 52% kjósenda í Reykjavík eru
yngri en 45 ára. Dræm kosningaþátttaka
yngri kjósenda vegur lítillega upp lítið fylgi en
breytir í engu þeirri tölfræðilegu staðreynd
að Sjálfstæðisflokkurinn getur ekki gert sér
vonir um að verða a.m.k. stærsti flokkurinn í
höfuðborginni nema að ná verulegum árangri
meðal yngri kjósenda.
Með öðrum orðum:
Stærsta verkefni Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík (og raunar á landinu öllu) er að ná
eyrum ungra kjósenda og stuðningi þeirra í
kosningum.
Sjálfstæðisflokkurinn á einnig í kvenna-
vandræðum, þótt hlutfallslega hafi dregið úr
muninum á milli karla og kvenna. Ástæðan er
að fylgi meðal karla hefur minnkað mun meira
en meðal kvenna eða rúmlega helmingast
frá árinu 2007. Samkvæmt Gallup var þriggja
mánaða (maí til júlí 2015) meðalfylgi flokksins
meðal reykvískra kvenna aðeins 18,5%. Árið
2007 (júlí-september) studdu liðlega 36%
kvenna Sjálfstæðisflokkinn.
Með hliðsjón af þessum köldu tölulegum
staðreyndum verður vart komist að
annarri niðurstöðu en að sjálfstæðismenn í
höfuðborginni, verði að vinna skipulega að því
að tryggja ungu fólki framgang í flokksstarfinu
og tefla því fram í kosningum, jafnt til Alþingis
og til borgarstjórnar. Hið sama á við um konur.
Breytingar á framboðslistum duga skammt
ef orðfærið breytist ekki, áherslurnar verða þær
sömu, vinnubrögðin og skipulagið svipuð og á
undanförnum árum. Karl, kona, ungur, gamall
verður síðan aukaatriði þegar kjósendur skynja
sannfæringarkraft frambjóðanda sem byggir á
grunnhugsjón sjálfstæðisstefnunnar.
Allir sem vilja sjá gera sér grein fyrir því
að reykvískir sjálfstæðismenn þurfa að
endurskoða hvernig þeir standa að verki.
Hér verður engin töfralausn boðuð.
En það krefst ekki mikillar innsýnar í
starf sjálfstæðismanna í Reykjavík til að
komast að því að innra starfið – í hverfa-
félögum og fulltrúaráði – er ekki sam-
bærilegt við það sem var á árum áður.
Innri togstreita og valdabarátta hefur
ekki aðeins smitað starfið heldur dregið
þróttinn úr því.