Þjóðmál - 01.09.2015, Blaðsíða 31

ÞJÓÐMÁL hausthefti 2015 29
Ný hippakynslóð stígur fram
Upp er komin kynslóð sem minnir á hippana
að mörgu leyti. Hún leggur mikla áherslu á
persónufrelsi og hefur sterka réttlætiskennd.
Efnahagsmál eru ekki efst á blaði og falla
meðlimir þessarar kynslóðar beggja megin
við pólitíska ásinn hvað þau mál varðar. Þetta
er kynslóð sem er ekki vinstrisinnaðri en fyrri
kynslóðir. Stríðið gegn fíkniefnum, mannréttindi,
upplýsingafrelsi, netfrelsi og gagnsætt ríkisvald
eru mál sem einkenna þessa kynslóð. Jafnframt
eru þetta allt mál sem Sjálfstæðisflokknum
hefur mistekist að vera leiðandi afl í, þrátt fyrir
að um sé að ræða klassísk frjálshyggjumál. Enn-
fremur eru þetta mál sem Píratar hafa leitt frá
fyrsta degi, þó ef til vill frekar í orði en á borði ef
eitthvað er að marka framgöngu borgarfulltrúa
Pírata í Reykjavík, sem hefur ítrekað hafnað
tillögum Sjálfstæðisflokksins um aukið gagnsæi
í fjármálum borgarinnar. Það gefur auga leið að
ein leið til fylgisaukningar er að skilja og tala
um þau mál sem ungt fólk ræðir sín á milli, þótt
þau kunni að virðast vera „smámál” í augum
eldri kynslóðarinnar, þá má hafa það í huga að
smámál geta velt þungu hlassi. Fulltrúar Sjálf-
stæðisflokksins hafa t.a.m. ekki forðast að tjá sig
um smámál eldri kynslóðanna, eins og heilagan
rétt Gídeonfélagsins til að dreifa trúarlegu efni
í grunnskólum. Slík smámál skipta nefnilega
marga kjósendur máli.
Einn stærsti vandi Sjálfstæðisflokksins í dag er
ímyndarvandi. Flokkurinn virkar stofnanalegur
og gamaldags á ungt fólk. Stjórnmálamenn
flokksins eru margir stirðlamalegir og gefa
ungu fólki fáar ástæður til að fyllast eldmóði.
Sjálfstæðisflokkurinn er ekki trúverðugur.
Alls staðar á Vesturlöndum eru kjósendur, þá
sérstaklega ungt fólk, að hafna atvinnustjórn-
málamönnum sem láta spunameistara skrifa
ræðurnar og kosningaloforðin fyrir sig með það
að markmiði að veiða atkvæði. Kallað er eftir
stjórnmálamönnum sem standa fyrir eitthvað
meira en eigin pólitíska frama.
Að breyta ímynd flokksins og áherslum
verður augljóslega ekki gert á einni nóttu. Ef
til vill er það bæði styrkur flokksins og galli að
hann er stofnun. Hann breytist hægt, sem ver
hann gegn tímabundnum sveiflum í pólitík,
en sama kjölfesta getur haldið honum frá því
að þróast samhliða tíðarandanum og kröfum
kjósenda. Að mínu mati verða áherslubreyt-
ingarnar hjá kjörnum fulltrúum flokksins ekki
bara að eiga sér stað á fundum hjá almanna-
tengslum og auglýsingastofum, heldur er jafn-
framt þörf á mikilvægri endurnýjun á fulltrúum
flokksins.
Ungt fólk þarf að vera í forsvari
Vilji Sjálfstæðisflokkurinn ná til ungs fólks þarf
hann að hafa fólk í forsvari sem skilur hvað
knýr áfram pólitískan áhuga ungs fólks og deilir
áhyggjum þeirra og vonum. Besta og fljótleg-
asta leiðin til að gera það, er að vera með ungt
fólk á framboðslistum. Í síðustu alþingis- og
sveitastjórnarkosningum var sorglegur skortur
á ungu fólki í baráttusætum á framboðslistum
Sjálfstæðisflokksins á höfuðborgarsvæðinu. Við
slíkar aðstæður er skiljanlegt að ungir kjósend-
ur leiti frekar til flokka eins og Pírata þar sem
frambjóðendur eru ungir og leggja áherslu á
frelsismál sem ungt fólk ræðir frá degi til dags.
Ungt fólk laðast að frambjóðendum sem láta
ekki skoðanakannanir ráða för við val á mál-
efnum til að tala um en sýna skilning á mikil-
vægi nútímalegra frelsismálefna.
Til að vera sanngjarn þá fellur Birgitta Jóns-
dóttir seint inn þennan hóp sem ég er að lýsa,
en Helgi Hrafn og Jón Þór gera það svo sannar-
lega. Sem dæmi um frjálshyggjuáhrif Pírata
á þessu kjörtímabili má nefna ötula baráttu
gegn guðlastsákvæði hegningarlaga, stríðinu
gegn fíkniefnum og valdníðslu í stjórnsýslunni.
Sumum kann að finnast þessi mál smávægileg
miðað við lækkun tryggingagjaldsins, en ungt
Einn stærsti vandi Sjálfstæðisflokksins í
dag er ímyndarvandi. Flokkurinn virkar
stofnanalegur og gamaldags á ungt fólk.
Stjórnmálamenn flokksins eru margir
stirðlamalegir og gefa ungu fólki fáar
ástæður til að fyllast eldmóði. Sjálfstæðis-
flokkurinn er ekki trúverðugur. Alls
staðar á Vesturlöndum eru kjósendur, þá
sérstaklega ungt fólk, að hafna
atvinnustjórnmálamönnum sem láta
spunameistara skrifa ræðurnar og
kosningaloforðin fyrir sig með það að
markmiði að veiða atkvæði. Kallað er eftir
stjórnmálamönnum sem standa fyrir
eitthvað meira en eigin pólitíska frama.