Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2004, Síða 20

Múlaþing
Jóhanna Sigurðardóttir, Hrafnabjörgum.
Eigandi myndar: Ljósmyndasafn Austurlands
Torfi Hermannsson, Hrafnabjörgum.
Eigandi myndar: Ljósmyndasafn Austurlands
kýmar.“ Hafði ég gaman af þessu svari hans
og held ég að það hafi gefið mér kjark til að
kvarta ekki um bratta eða óvegi meðan ég
gat ímyndað mér að við værum á
kúaslóðum.
A þessum tíma þurftum við að fara að
hugsa fyrir stað til að setjast að á, því
Sigmar ætlaði helst að ljúka guðfræðiprófi í
janúar á næsta ári. Þegar þeim áfanga væri
náð var ekki um annað að ræða fyrir þá sem
höfðu brotist áfram hjálparlítið öll skólaárin
en að fara strax í starf. En hvert áttum við
að fara? A Austurlandi vildi maðurinn minn
vera og var þá ekki sjálfsagt að reyna að
fylgja honum skilyrðislaust a.m.k. á meðan
hann styddi mig grýttustu slóðirnar eða
nánar tiltekið kúagöturnar.
í þá daga voru hér fá prestaköll laus.
Hofteigur á Jökuldal var ekki setinn, en séra
Sigurjón á Kirkjubæ gegndi þar auka-
þjónustu og var hann þar vel látinn.
Jökuldalsmenn áttu prestinn og hann átti þá
eins og vera ber og var því best að hugsa
ekki þangað. Eydalir í Breiðdal voru
prestlausir. Þangað hafði manninum mínum
dottið í hug að fara en þá var séra Hermann
Hjartarson nýbúinn að sækja þangað og fá
kosningu. Hann hætti síðar við að flytjast
þangað. Varð það samt til þess að við
hugsuðum ekki meira um þann stað. Þá var
um tvo staði að velja, Mjóafjörð og
Skeggjastaði við Bakkaijörð. í skóla hafði
Sigmar kynnst Jóni Gunnlaugssyni, er var
við læknanám. Hann var ættaður af
Bakkafirði og bar mjög hlýjan hug til
heimahéraðs síns. Hvatti hann okkur til að
líta á staðinn og lofaði að greiða götu okkar
er þangað kæmi. Því var ákveðið að leggja
land undir fót í orðsins fyllstu merkingu og
fara landleiðina norður á Bakkaijörð og
helst beinustu leið þvert yfir Fljóts-
dalshérað, um Hellisheiði, svo að segja alla
strandlengju Vopnaijarðar og Sandvíkur-
18