Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2004, Page 157

Undir Fellaheiði 1703-2003
Árið 1907 fluttust Eiríkur og Guðbjörg
frá Refsmýri að Kirkjubæ í Tungu og
bjuggu þar til 1912. Eftir það voru þau á
ýmsum stöðum á Miðhéraði uns þau fluttust
að Dallandi til Guðnýjar. Eiríkur lést þar 17.
febrúar 1932. Það vor fór Guðbjörg til Jóns
sonar síns í Böðvarsdal og með ljölskyldu
hans að Torfastöðum 1947. Lést þar 3.
desember 1951.
Eiríkur var sagður hafa verið ljúfmenni í
umgengni. Guðbjörg var hljóðlát og fámælt
er höfundur þessarar samantektar var
nokkra daga ásamt henni að Torfastöðum í
Vopnafirði snemma sumars 1948. En missir
barna og vökulag yfir þeim veikum mun
hafa gengið nærri henni.
Úr ljóðasyrpu Sigfúsar Sigfússonar
„Gunnlaug Eiríksdóttir missti heilsu af
berklasýki nokkurn tíma áður en hún lést.
I æsku björtum blóma skein
Sú burt nú kölluð er.
Og siðug fjörug saklaus hrein.
Hún sýndist til þess ger
að verða ykkar yndi og stoð
er aldur máttinn jók.
En Drottinn sjálfur sendi boð
og síðan hana tók“.
Þetta er skrifað orðrétt og stafrétt eftir
handriti Sigfúsar.
Guðbjörg minntist þess alla ævi að hún
vaknaði fremur seint að morgni 2.
páskadags 1875. Skuggsýnt var í bað-
stofunni og henni var bannað að fara út. Þá
var Dyngjufjallagosið hafið og gjóskan
barst yfir miðhluta Austfjarða og á haf út.
Öskufalli létti seint um daginn svo hún fékk
að koma út á hlað. Veður var gott og sólin
Sigfús Guttormsson og Sólrún Eiríksdóttir Krossi.
Eigandi myndar: Ljósmyndasafn Austurlands
skein á gulgráa auðn. Þessi atvik hafa oft og
víða verið rakin í heimildum svo og
afleiðingar þeirra, m. a. flutningarnir til
Ameríku og verður það ekki endurtekið hér.
Unnið var að miklum áveitufram-
kvæmdum í Refsmýri og á Ormarsstöðum
seinustu áratugi 19. aldar. Vatn var tekið úr
Þorleifará á Myllueyri við götu út að
Miðhúsaseli, látið renna þvert um land
Refsmýrar og inn í Ormarsstaðateig. Margir
lóngarðar voru hlaðnir og rennslisskurðir
grafnir. Allt sést þetta greinilega enn nema
þar sem land hefur verið unnið með nútíma
véltækni. Besta engið í allri áveitunni var í
Heimablá fyrir innan tún í Refsmýri. í
Teignum urðu einnig góð uppistöðulón. Að
þessum framkvæmdum var mikil hagsbót
því ákaflega gott „bláarhey“ (lónaljöður)
fékkst af áveitunni. Áveitunni á Heimablá
155