Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1967, Page 177
153
Spordsting seigist bædi um hvali og småfiska jiegar J)eir stinga
hofdinu javert nidur i sio edur vatni so spordurinn stendur rett
upp.
Sprogur var hests heiti i St. S. af jovi hann var skiottur edur
hvitblettottur og ad sprog setia er ad reka opinn a/gu uppa annann
mann. eins og glugga. J>o er eg ej aldeilis viss um meiningu ordsins
Sprdgur.
Spækia er alkunugt ord. »eg vil byggia mier fiarhus kofa enn
eg å ecki eina spækiu i jaad«. »hier raku nockrar spækiur i fioruni
idag og hielt eg j>ad vera af brotnum båti«.
Sqviari ecki man eg nu i hvorri sogu J>ad er sem jaetta ord
kiem(ur) fyrir og synist mier jaad jaar ej kuni anad ad merkia
enn skeinkiara edur byrlara.
Stafsendinn kallaz almenel(ega) sa madur sem jafnann giorir
odrum monnum meir til meins enn jaægdar. »So var hann staf-
sendin vid mig ad hann kipti brunni af ånni jaa eg vilde yfir
fara so eg vard ad vada i midti«.
Standur vida kallaz standur bædi i sioar fidrum jaar sem klettar
eru og lika uppa fialla tindum, og javerhnipt fra standinum kalia
menn standberg.
Steylur kallaz sudur og a/stur um alt land sama og vestfyrdingar
kalla skammrif å sa/dar falh. enn å Vestfiordum er nornen propr.
eins kletta hals sem nær langt frammur fialli Steylur. maskie i
somu notione vocis.
Steyra ad dragaz fram med vesælu lifi. »mikill peningur fiell i
vor, Ja o steyrdi nockud eptir hiå flestum bændum«.
Stilli jaad er bædi alkiendt og lika i logbok vorri, så fær eckirt
af sel sem ska/ut hann å anars manns latri enn ef stilli var til
hladid skal hann gialda landbuanum landnåm jaar ad auki. hiedann
kiemur malzhatturinn »hægra er ad stilla i beck enn å«, jaad er
mina gård jaarf til ad stifla edur veita htinn læk enn stora å.
Sprogur oversættes i M1,2,L ‘apertura, fenestra’, men i Ml står desuden
med B. H.s hånd: ‘ita Sprogr vocabatur eqvus olim Hialmi colore scutu-
lato, badiis se. et albis maeulis Sturl. S. 5, 46’, jfr. Sturl. I 481.
Sqviari; M1,2,L Sqvifindes i Tomås saga m. m., se Fr.
Stilli; ‘i logbok vorri’, jfr. Jonsbok udg. af (ilafur Halldorsson, s. 206-7.
— ‘skamt’, sål.