Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.06.1983, Page 100
XCIV
Inngangur
§ 3.8.8
stóra 1711 að þetta sé “skrifad af Jone Gud-
mundssinj sem kalladur var hinn lærde.”
Bókarhluti endar á f. 66r og þar stendur fyrir neðan
“þann 3a. Máij. Endat. af jo: G: s. wr háá þysku.
Anno 1647: Ætatis. 73.”, en á spássíum á f. 66v
stendur með hendi skrifara “1648.” og “uppány. 15.
Martij. ber mik fyrst at skrifa”.
Skriftin á ff. lv-71v í 201 ber öll sömu einkenni og
401 (§ 3.8.7) nema að hún er ögn smærri, og þeir
vitnisburðir, sem hér hafa verið teknir upp, styrkja
enn að þetta sé hönd Jóns lærða Guðmundssonar.
Síðasta hluta 201, ff. 72-91, taldi Kálund e.t.v. vera
með annari hendi,33 og svo er án efa. Þarna er annað
skriftarlag og önnur stafsetning (sbr. § 3.8.9), og auk
þess er höndin styrk, en þar sem f. 72 er inni í miðju
kveri, er óhugsandi að þessi hluti handritsins sé eldri
en ff. 1-71.
3.8.9. Hér að framan hefur verið fjallað um sjö
handrit og handritahluta (auk krabbs í Hauksbók,
Huldu og Uppsala-Eddu), sem flest tengjast Jóni
lærða með einhverjum hætti. Þó að aldursmunur elsta
handritsins og þess yngsta sé meiri en hálf öld, eru
skýr samkenni á skrift þeirra allra, þannig að á því
getur varla leikið vafi, að þau séu öll með einni hendi,
og líkur benda eindregið til þess, að á þeim sé hönd
Jóns. Þó hefur ekki verið talið AM 727 II 4to,
‘Tíðfordríf Jóns lærða, sem með einna mestri vissu
hefur verið talið eiginhandarrit hans,34 enda lýkur því
á þessum orðum: “Jon kall Gudmundsson i Gagn-
stadar hialeigu á vtmannasueit i fliotzdalzhieradi.
Endadi 1644. 8 may” (f. 22v). Skriftaráferð í ‘Tíð-
fordrífi’ í 727 II er æði misjöfn, en þó er það líklega
allt - nema e.t.v. f. 9v - skrifað af einum manni, en sá
33 KálKatAM II, p. 446.
34 Sbr. t.d. KálKatAM II, p. 154, og Páll Eggert Ólason, Menn
og menntir IV, p. 343.