Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 143

Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 143
Helga Law Journal Vol. 1, 2021 148 International Legal Research Group 149 Although judicial remedies within Section 8 may satisfy the individual to some extent, many people claiming that their right to protest has been restricted would want to see the laws changed as to ensure that a violation does not happen again, especially in cases where the violation may be seen as lawful due to it being an acceptable qualification “prescribed by the law.”79 The legislation is clear in not entitling an individual to a remedy, but only allowing the court to provide this where it sees fit,80 making the remedies highly discretionary. A criticism that can be levelled against the granting of these judicial remedies is that in cases where a piece of legislation may be seen as violating the rights, the courts do not have the power to overturn or see the law as unlawful but rather have to respect its validity in line with the principle of the sovereignty of Parliament. This “dialogue approach” which relies on the judiciary and legislature to communicate in order to resolve conflicts within our system also gives Parliament the ultimate power decide whether the violation is sufficient enough to warrant a change in law or whether to admit that a violation has occurred. Not only this, its power stretches further as even where a violation is found, it may also claim that such a violation necessary within the national system and file a declaration of incompatibility in line with section 4 of HRA.81 Where the latter path is taken, there can be no way in which an individual can be said to have received a just remedy as such a declaration “affords no direct remedy to the litigant.”82 This is also the position taken by the ECtHR who states that such declarations do not constitute effective remedies, mostly due to the fact that it provides the correct authority with “a power, not a duty, to amend the offending legislation by order so as to make it compatible with the Convention.”83 The ineffectiveness of the remedy is made yet more clear when considering that in situations like this, the individual may still take their claim higher to the ECtHR where the declaration of incompatibility may indeed be held to not provide an effective remedy.84 In consequence, although the state we are in today is better than that based on “good grace” of the police and public authorities before the implementation of the HRA, it nonetheless fails to secure effective remedies by providing a difficult and rigid procedure as illustrated above. 2.4 Judicial Review The other way in which an individual may seek to claim a remedy may be through judicial review. The concept of judicial review provides individuals with the chance to challenge the decision-making process and actions of public authorities 79 European Convention on Human Rights, Art 10(2). 80 H Fenwick, G Phillipson ‘Judicial Reasoning under the UK Human Rights Act’ PL 2000 627 81 Human Rights Act 1998, s4(6). 82 M Amos, ‘Problems with the Human Rights Act 1998 and How to Remedy Them: Is a Bill of Rights the Answer’ 72 Mod. L. Rev. 883 (2009) 892 83 ibid Amos 892 84 ibid (n 22) Fenwick 40 where they believe those authorities have acted in a way that contradicts or abuses the power conferred upon them, these “abuses of power may and often do invade private rights…that is to say misuses of public power.”85 The claims are, thus, not against substantive decisions (merit-based review) but rather the process which was undertaken to make a decision. If successful, the individual may ask for the decision to be quashed,86 financial compensation87 to be awarded if there has been a loss or a prohibitory or mandatory order imposed on the institution.88 In these cases a different and separate set of difficulties also arises, not only as a claim can only be made by permission being first given by the High Court but also due to the detailed requirements contained within the Civil Procedure Rules and the Judicial review Pre-Action protocol89 which must be complied with. First, there is a time limit of three months which constitutes a ‘prompt’ application under Part 54.4,90 the individual must have ‘sufficient interest’ or be a ‘victim’ from the act complained of,91 and the institution must also be a public authority.92 Finally, the claim must be based on one of the grounds which give rise to judicial review (illegality, unfairness, unreasonableness) here ‘illegality’ being the main one as a public authority can be seen as not acting illegally where it acts counter to the “the law that regulates [their] decision-making power.”93 The obvious question to address at this stage is whether this procedure, therefore, improves the state of affairs that leads to the ineffective remedies an individual may receive under the HRA and whether it provides a more appealing alternative. Many have argued that judicial review does not increase the chances of delivering justice to an individual, leading some to argue that this is one of the main ways in which the court plays a role in protecting human rights.94 Judicial review has, however, been previously described as a ‘straitjacket,’ due to its highly complex and technical nature which is highly inaccessible and presents an undesirable approach to seeking remedies for human rights violations.95 It is significant that the HRA implements the majority of the rights from the Convention with the exception of Article 13, the right to an effective remedy for violation of these rights. The question of whether the current HRA is sufficient in satisfying Article 13 (effective remedies)96 is met is an important one since this 85 Sedley J in R v Somerset CC ex parte Dixon [1997] QBD COD 86 Senior Courts Act 1982, s 31(5). 87 Anufrijeva v Southwark London Borough Council [2003] EWCA Civ 1406 88 R v Liverpool Corporation, ex parte Liverpool Taxi Fleet Operators Association [1972] 2 QB 299 89 Pre-Action Protocol for Judicial Review, available at https://www.justice.gov.uk/courts/procedure-rules/civil/protocol/prot_jrv accessed 10 June 2018. 90 ibid s 31(6); Hardy v Pembrokeshire CC [2006] EWCA Civ 240. 91 Senior Courts Act 1981, s 31(3). 92 R (on the application of Beer (t/a Hammer Trout Farm)) v Hampshire Farmers Markets Ltd. [2003] EWCA Civ 1056 1085. 93 Council of Civil Service Unions v. Minister for Civil Service [1985] AC 374. 94 F Klug, S Weir, K Starmer, The three pillars of liberty: Political rights and freedoms in the United Kingdom (Routledge, London 2003) 91. 95 ibid 91. 96 Human Rights Act, s1(1)(a).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218
Blaðsíða 219
Blaðsíða 220
Blaðsíða 221
Blaðsíða 222
Blaðsíða 223
Blaðsíða 224

x

Helga Law Journal

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helga Law Journal
https://timarit.is/publication/1677

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.