Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 155

Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 155
Helga Law Journal Vol. 1, 2021 160 International Legal Research Group 161 International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR)179. For the sake of brevity, we will briefly cover what the various clauses of Article 15 focus on. Article 15 has three clauses. Article 15(1) defines the circumstances in which Contracting States can validly derogate from their obligations under the Convention. It also limits the measures they may take in the course of any derogation. Article 15(2) protects certain fundamental rights in the Convention from any derogation. Article 15(3) sets out the procedural requirements that any State derogating must follow. Article 15(1) allows for states to take measures derogating from its conventional obligations, ‘‘provided that such measures are not inconsistent with its other obligations under international law.”180 The court has not been required to interpret the term war in any of the emergency cases yet and therefore, the same would not be an issue of contention in the present essay. Most of the cases concerned with Article 15 are concerned with the interpretation of the term “public emergency threatening the life of the nation” that has been interpreted by the court as an exceptional situation of crisis or emergency affecting the whole population and constituting a threat to the community of which the state is composed.181 4.2.1 Public Emergencies Public emergencies present a problem for states, with regards to balancing the efforts to overcome the emergency and restore order while at the same time respecting the fundamental rights of individuals. In 1959, the phrase “public emergency threatening the life of the nation” was defined for the first time by the European Commission of Human Rights in its report on Lawless, where the Commission pointed out the French authentic text of the lawless judgment from which the court adopted its definition, the text mentioned not only the word ‘exceptional’ but also the word ‘imminent’ which created an additional criteria to be examined by both the Court and the Commission.182 Although the phrase was defined by the Commission in the Lawless case, through the Greek case it became more elaborate. The Commission expressed that in order to be qualified as “public emergency,” an emergency must have the following characteristics: - It must be actual or imminent, - its effect must involve the whole nation, 179 (n 1). 180 Article 15(1) as a whole reads|: “In time of war or other public emergency threatening the life of the nation any High Contracting Party may take measures derogating from its obligations under [the] Convention to the extent strictly required by the exigencies of the situation, provided that such measures are not inconsistent with its other obligations under international law.” 181 Lawless v Ireland, no 332/57, EHRR 1961. 182 MM El Zeidy, ‘The ECHR and States of Emergency: Article 15 -A Domestic Power of Derogation from Human Rights Obligations’ (2003) 4 San Diego International Law Journal 281. - the continuance of the organised life of the community must be threatened, - the crisis or danger must be exceptional in the normal measures or restrictions permitted by the Convention for the maintenance of public safety, health and order, are plainly inadequate.183 Despite the fixed criteria of crises affecting the whole population, in practice the standard has been relaxed. For instance, in Ireland v United Kingdom,184 the court accepted the argument that the whole population may be affected by incidents or events in only a part of the state, and that the derogation may be restricted to that part. A number of conceptual tensions or oppositions appear when the states tend to defend the human rights derogations in the name of emergency in the state. One of them is the implicit counterpoint between emergency and normality and therefore, an emergency is understood as an exceptional vesting of powers in the executive that would normally belong to the judiciary or legislature.185 The government asserted and the Court accepted that an emergency relating to Northern Ireland had existed at least since the early 1970s and highlighted an important feature of the emergency/normality antinomy if emergency measures pretend to aim at the achievement of future normality they often, in fact, become a deferring normality.186 This process of normalization has been noted by a number of observers of UK anti-terrorist legislation.187 The second precondition for a valid derogation is that the derogation must be “strictly required by the exigencies of the situation”; generally the Convention organs have been satisfied with the fulfillment of this condition if a respondent government showed some colorable basis for believing that the derogatory measures were necessary at the time, for instance in Ireland v UK where the Court found that the Government was ‘reasonably entitled’ to consider that departures from the convention were ‘called for.’188 Along with a series of decisions comprising those in Brogan,189 as well as Brannigan, one can observe a pattern of Court providing a wide margin of appreciation to the states (discussed in detail 183 European Commission of Human Rights, The Greek Case : Report of the Commission : Application No. 3321/67-Denmark v. Greece, Application No. 3322/67-Norway v. Greece, Application No. 3323/67- Sweden v. Greece, Application No. 3344/67-Netherlands v. Greece (1969) 72. 184 Ireland v United Kingdom, no 5310/71, ECHR 1977. 185 Moreover, emergency denotes the distinctive notion of duration, in that, it is a limited departure from an otherwise enduring sense of normality and has to be justified by the promise of restoration, or creation, of normality in the future as conveyed by one of the dissenting opinions in Brannigan and McBride (Brannigan and McBride v United Kingdom, no 14554/89, ECHR 1993) by Judge Makarczyk. 186 ibid, 86. 187 ibid. 188 Ireland v United Kingdom, no 5310/71, ECHR 1977 [212]-[220]. 189 Brogan v United Kingdom, [1988] 11 EHRR 117.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218
Blaðsíða 219
Blaðsíða 220
Blaðsíða 221
Blaðsíða 222
Blaðsíða 223
Blaðsíða 224

x

Helga Law Journal

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helga Law Journal
https://timarit.is/publication/1677

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.