Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 163

Helga Law Journal - 01.01.2021, Blaðsíða 163
Helga Law Journal Vol. 1, 2021 168 International Legal Research Group 169 give the police advance notification of the planned protest, except where the assembly is a funeral procession, or where it is unreasonable to require notification.229 Otherwise, the failure to provide a notification is an offence. The Act also gives powers to the police to impose conditions on the undertaking of the protest as they consider necessary, for example on its time and place.230 These involve restrictions on the exercise of right to freedom of protest, and under the legislation, these restrictions are justified only if they are imposed with the intention of preventing “serious public disorder” or where the purpose of the protest is the “intimidation of others with a view to compelling them to do something they have no right to do or not to do something they are entitled to.”231 Failure to comply with the conditions imposed is an offence.232 Under Section 4 of the Public Order Act 1986, it is an offence for a person to use threatening, abusive or insulting words or behaviour that cause, or can possibly cause, harassment, alarm or distress to other people. It is evident that peaceful pluralistic co-existence necessitates some degree of respect and care when one is exercising their right to freedom of speech. Nevertheless, this provision, without an accompanying definition of harassment, alarm or distress, or any other guidance, can be an intrusive device for the peaceful protestors exercising their freedom of expression233. There is a tense interplay between fundamental rights of speech and protest, and the need to prevent crime that the (unregulated) exercise of these rights can give rise to. One plausible way of striking the delicate balance is proposed by Dworkin, who distinguishes between merely offending people (which should not be prohibited), and attacking the dignity of a group of people (which should be prohibited).234 This is a fine but sensible line: protection of dignity is vital for the key values of pluralism, tolerance and broadmindedness, while being offended is merely an emotional and subjective response.235 However, this distinction is not clarified under the current law, and a step in this direction may be desirable. The way in which the right to freedom of protest may be restricted with the aim of maintaining public order has recently been demonstrated with the legal case surrounding the Ealing Council’s unanimous vote to create the first ever ‘safe zone’ around an abortion clinic in the UK which would shield protect women from anti-abortion protestors.236 The ban has been upheld by the high court, meaning that there is now a protest-free “buffer zone” around the clinic. Justice Turner conceded that the ban interfered with the demonstrator’s right to freedom of protest, he held that the ban was necessary in a democratic society. 229 Section 11, the Public Disorder Act 1986. 230 ibid, Section 14. 231 ibid, Section 14(1)(a) and (b). 232 ibid, Section 14(4). 233 (n 6). 234 Kai Moller, “The Global Model of Constitutional Rights”, (2013), 183. 235 Jeremy Waldron, “The Harm in Hate Speech” (2012), 139. 236 Sarah Marsh, ‘Decision to ban protests at London abortion clinic upheld’ The Guardian, (London, 2 July 2018). The ban was justified in order to protect women from considerable distress and intimidation by the protests.237 This demonstrates how the need to maintain public order and protect others from alarm and distress may be used to restrict the exercise of the right to freedom of protest.238 5.2.2 Kettling One common method by which the right to protest is restricted is kettling, which involves the police containing the people in a cordon in a specified area with the intention of preventing the risk of public disorder. One example of how kettling restricts the right to freedom of protest is demonstrated in Austin v Commissioner of Police of Metropolis.239 The facts of the case have already been elaborated elsewhere in the journal.240 Importantly, the approach taken by the House of Lords –and approved by the ECtHR later in Austin and Others v UK241 -was to examine the motive behind the restriction in order to decide whether it is justifiable. Thus, the House of Lords (and agreed later by the ECtHR) argued that the restriction on the applicant’s Article 5 –right to liberty and security –was justified because of the motive of the police who reasonably perceived a “real risk, not just to property, but also of serious personal injury and even death.”242 Such an approach can be dangerous for the protection of the right to freedom of protest in the UK.243 Determining whether there has been a restriction of liberty is less about what the police intended, and more about the actual impact the police’s action had on the protestors. This has not been emphasized by the ECtHR244 who confirmed the House of Lord’s decision, referring to the uncooperative behaviour of the crowd and the duty of the police to contain it when there is an anticipated real risk. It has been suggested that the authorization of kettling should be allowed at a narrower scope. Liberty suggests that not only can kettling dangerously over-restrict fundamental freedoms, but it can also prove counter-productive in achieving its aims. Furthermore, while kettling is done with the intention of preventing risks of violence and crime, it can exacerbate the risk of confrontation and provoke the crowd. Accordingly, it may not only fail to realise its objective of maintaining public order, but also actually increase the risk of disorder and other crimes.245 Nonetheless, the decision in Austin has set the momentum in the opposite direction, expanding and easing the justifications of kettling on the right to 237 ibid. 238 ibid. 239 Austin and another v Commissioner of the Police for the Metropolis [2009] UKHL 5. 240 Austin was present in Oxford Circus during May Day protests in 2001, but himself was not one of the organisers. Despite this, he was prevented from leaving the area for about 7 hours. He alleged a violation of his Article 5 of the ECHR; the right to liberty. 241 (n 17). 242 Austin v Metropolitan Police Commissioner [2005] EWHC 480 at [532]. 243 (n 6). 244 Austin and Others v UK App nos 39692/09, 40713/09 and 41008/09. 245 (n 6).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218
Blaðsíða 219
Blaðsíða 220
Blaðsíða 221
Blaðsíða 222
Blaðsíða 223
Blaðsíða 224

x

Helga Law Journal

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helga Law Journal
https://timarit.is/publication/1677

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.