Úrval - 01.12.1948, Qupperneq 42

40
TJRVAL,
hefur næturslysunum fækkað af
því að gulrótarátið hefur haldið
bílstjórunum vel vakandi, en
ekki af hinu, að þeir hafa fengið
betri sjón fyrir áhrif A-víta-
mínsins úr gulrótunum.
Munið þið eftir þegar það var
tízka að borða pressaðar ger-
töflur ? Næringarefnafræðingar
höfðu uppgötvað, að nýtt ölger
er mjög auðugt af B-vítamíni,
einkum thíamíni og ríbóflavíni.
Miljónir manna átu gerið og
grettu sig, en sælir í þeirri vissu
að þetta væri hollt. Og vítamín-
in voru í gerinu, það vantaði
ekki, en gallinn var sá, að það
lá ekki laust fyrir, líkaminn
fékk ekkert af því. Og það sem
verra er: vísindamenn við há-
skólann í Wisconsin hafa nýlega
skýrt frá því, að gerfrumurnar
muni sennilega stela thíamíni,
sem er í öðrum fæðutegund-
um, ef gerið er ekki soðið.
(Hrár skelfiskur úr hörpudisk-
um, vatnakarfi og fjöldi ann-
arra sædýra eru eins. I þeim er
efni (enzym), sem eyðileggur
thíamín. En við suðu eyðileggst
enzymið).
Næringarefnafræðingarnir
eru ekki jafnberskjaldaðir gegn
hverskonar hjátrú og almenn-
ingur, en það er margt, sem þeir
vita ekki. Það hefur verið til-
tölulega auðvelt fyrir þá að á-
kveða magn allra þekktra
næringarefna í helztu fæðu-
tegundum okkar. En umfram
það er fátt vitað. Við vitum t.
d. ekki hve mikið af hverju
næringarefni líkaminn nýtir eða
byggir upp, eða hvernig hann
gerir það. Við vitum mjög lítið
um áhrif næringarefnanna hvert
á annað, og við vitum ekki ná-
kvæmlega, hve mikið við þurf-
um af þeim. Um vítamíngjafir
(nema þegar um er að ræða
greinilegan vítamínskort) eru
mjög skiptar skoðanir. í tíma-
riti heilbrigðisstjórnar Banda-
ríkjanna stóð í fyrra: „Ekki
fundust nein merki þess, að
vítamíngjafir í töflum, í lengri
eða skemmri tíma, hefðu nokk-
ur áhrif á heilsufar hermann-
anna.“
Næringarrannsóknir á stríðs-
árunum, gerðar í stórum stíl á
hermönnum, hafa leitt í Ijós
ýmislegt, sem breytir eða jafn-
vel kollvarpar gömlum kenning-
um og skapar nýjar. Næringar-
efnafræðingarnir höfðu t. d. á-
kveðnar skoðanir um það, hvert
skyldi vera hlutfallið milli kol-
vetnis, fitu og eggjahvítuefna
í fæðu hermannanna. En þær