Úrval - 01.07.1954, Side 47

ANDLIT DAUÐANS
45
nm degi, að lokum verðum við
hvert öðru ókunnug. Börnin
verða stór og öðlast sitt eigið
líf, við verðum gamalmenni, fá-
um heimsókn annan hvern
sunnudag, en erum að öðru leyti
ekki tekin alvarlega. En er það
svo slæmt, úr því að við vitum
að við gátum ekki leitað á vit
fortíðarinnar — án þess að sjá
í augum þeirra spegilmyndina
af okkur sjálfum sem hinum
ungu foreldrum þeirra, stoð
þeirra og styttu?
OG svo er maður þá aftur
staddur í hálfrokkinni stof-
unni hjá hinum látna. Regnið
strýkur gluggann, úti tekur
vindurinn löng andköf. Inni er
hljótt, aðeins úrið tifar elju-
samt.
Hér stendur maður þá. Hvert
hænufet sem úrið tifar fjar-
lægir mann frá honum, sem
liggur þarna í rúminu. Hvert
□—
hænufet fjarlægir mann frá
sjálfum sér, eins og maður var.
Hvert andartak sem líður er
breyting, kveðja, dauði . . .
Hinn lifandi vill halda því
föstu, vill geta sagt: „Sól, stattu
kyrr . . en orðin deyja á vör-
um hans. Því að allt í einu verð-
ur honum ljóst, að jafnvel sú
stöðvun sem hann vildi ákalla
er kyrrstaða — stöðnun — eitt-
hvað sem mun breyta honum
þannig að hann verður nákvæm-
lega eins og hið stirðnaða hold
fyrir framan hann. Hann skil-
ur samstundis, að eðli lífsins er
sífelld breyting, og að breytingu
fylgir óumflýjanlegur aðskiln-
aður frá því sem er, hreyfing
í átt til þess sem koma skal.
Hann skilur, að meðan hann lifir
er hann alltaf að deyja. Og að
þá fyrst þegar maður er orðinn
eins og hann, sem hvílir hér
þögull í lágreistri stofu, hættir
maður að deyja.
Amerískir túristar.
Tveir amerískir túristar eru komnir að Genesaretvatni og þá
langar til að róa út á vatnið á litlum báti, sem er í fjörunni.
Þeir snúa sér til eigandans, sem heimtar tíu dollara um tim-
ann i leigu fyrir bátinn. Ameríkumönnunum finnst þetta okur-
verð.
„Já, en minnist þess,“ sagði Gyðingurinn, ,,að það var hér
sem Jesús gekk á vatninu.“
„Því trúum við vel,“ sögðu Ameríkumennirnir, „með svona
okurleigu á bátum . . .“
— Det Hele.
★
Errol Flynn sagði um ítölsku leikkonuna Gina Lollobrigida:
„Hún er eins og skýjakljúfur: því hærra sem maður kemur
upp, því fallegra verður útsýnið." — Allt.