Úrval - 01.06.1955, Blaðsíða 79

Úrval - 01.06.1955, Blaðsíða 79
ÁST OG HATUR MÖTA MANNINN 77 þegar fært okkur aukinn skiln- ing á hinum leyndu þáttum mannlegs eðlis. Þessi nýi skilningur er að valda byltingu. Hann hefur vakið miklar vonir og kvatt marga dáðríka menn til starfs. En sálfræðin sýnir okkur ekki einungis hvernig við getum skilið hegðun okkar, heldur einnig hvernig við getum breytt henni. Merkasta uppgötvun þessara nýju vísinda er ef til vill fyrir- brigði það, sem sálfræðin kall- ar tvíhyggju (ambivalence), þetta sálarástand, sem er fólg- ið í því að við bælum niður eina kennd, en tjáum í staðinn andstæða kennd, sem er okkur geðfelldari, hefur djúptæk áhrif á öll mannleg samskipti. Þessi uppgötvun hefur opnað okkur leiðir, sem enn eru hvergi nærri fullkannaðar, til að losna við margskonar líkamlega van- líðan. Mikilsverður árangur hef- ur þegar náðst 1 skilningi og meðferð ýmiskonar taugasjúk- dóma, sem menn hafa til skamms tíma staðið ráðlausir gagnvart. Með hverjum degi fást fleiri vísindalegar sannanir fyrir því, að veikindi koma til sögunnar þegar sektarvitund, langvarandi kvíði, ótti eða andúð verða okk ur ofraun. Þessi ofraun kemur af stað einskonar keðjuverkun, sem raskar jafnvægi tilfinninga okkar og starfsemi líffæra. Með öðrum orðum: það er að verða æ ljósara, að náið samband er milli heilbrigði og hugarrósemi; hvortveggja er runnið af sömu rót. Auk þessarar læknisfræðilegu þekkingar kennir sálfræðin okk- ur, að við getum beitt hvötum okkar bæði í þágu sköpunar og eyðileggingar. Hún kennir okkur ennfremur að við getum beint inn á aðrar brautir þeim eyði- leggingaröflum, sem eru eins og haft á okkur. Við getum not- að þau til að öðlast hugarró, og með því að setja okkur mark- mið ofar sjálfelskufullum þörf- um okkar, getum við öðlast vit- und um, að líf okkar sé ein- hvers virði. Og þó að við af okk- ar kynslóð getum kannski ekki losnað að fullu undan ofurfargi andstæðra tilfinninga, þá getum við með auknum skilningi lært að lifa betur við þær. Eftir að við erum nú tekin að gera okkur grein fyrir hinni flóknu starfsemi geðs og hugar. höfum við vaknað til skilnings á því hversvegna og hvernig hatur og andúð, sem við hýsum innra með okkur, lamar hæfi- leika okkar til að elska. Með vaxandi skilningi á eðli okkar er von til þess að við getum að lokum öðlast raunsærra mat á samfélags- og siðgæðishug- myndum okkar, og lært að líta á okkur sjálf og heiminn hlut- lægari augum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.