Úrval - 01.11.1970, Blaðsíða 18

iö
ÚRVAL
/----------------------------------------------------'x
UM LÆKNA
• GóSur læknir hefur ekki
dálæti á stórum flöskum.
Þýzkur málsháttur
/—' t—'
@ Fyrsti liðurinn í lækn-
ingunni er að sækja lækninn.
Franskur málsháttur
9 Læknir þarf að hafa arn-
araugu, konuhendur og ljóns-
hj arta.
Hollenskur málsháttur
9 Læknirinn og hirðfíflið
vita meira en læknirinn einn.
ítalskur málsháttur
9 Ef sjúklingurinn deyr, þá
hefur læknirinn drepið hann.
Ef hann kemst hins vegar til
fullrar heilsu, þá hefur hann
sjálfur sigrast á sjúkleika sín-
um.
Spœnskur málsháttur
@ Læknir gerir jafn mikið
gagn með huggunarorðum
sínum og pillum sínum og
meðalasulli.
Enskur málsháttur
9 Læknir getur gert sjúkan
mann heilbrigðan, en aldrei
dauðan.
Kínverskur málsháttur
V_______________________________/
frægu sköllóttu mönnum fornaldar-
innar. Hann tók það reyndar frem-
ur nærri sér og vildi helzt hafa
heilmikið af lárviðarblöðum um
höfuðið. Samt sem áður gekk hann
í augun á kvenfólkinu.
Karl 2. átti margar ástmeyjar, en
hann var sköllóttur undir hárkoll-
unni með svarta síða og liðaða hár-
inu. Eitt sinn er hann kom af veið-
um, hélt hann rakleiðis í kurteisis-
heimsókn til herbergja eiginkonu
sinnar. Þegar hann fann engan þar,
settist hann niður til að hvíla sig.
Konunginum var ákaflega heitt eft-
ir eltingaleikinn við veiðidýrin, svo
hann tók ofan hárkolluna og sofn-
aði brátt.
Þegar Katrín drottning kom inn,
sá hún kúptan, gljáandi koll fyrir
ofan stólbakið og heyrði háværar
hrotur, svo hún æpti upp yfir sig
og vakti Karl. Með kæruleyislegu
látbragði setti hann upp hárkoll-
una og beygði sig til að kyssa á
höndina á henni. „Fyrirgefðu mér,
mín elskulega," muldraði hann með
silkimjúkri röddu. „Mér var svo
heitt.“
Katrín brosti hæversklega. Hún
dáði þennan stimamjúka eiginmann
sinn. Síðan ýtti hún honum aftur
ofan í stólinn, tók sjálf af honum
hárkolluna og þerraði mjúklega
svitann af skallanum á honum. Eft-
ir það tók hann alltaf af sér hár-
kolluna og lét fara vel um sig í ná-
vist hennar.
Skalli getur samt valdið vand-
ræðum, • þegar veikara kynið er
annars vegar, eins og Lúðvík 7.
Frakkakonungur fékk að reyna.
Eftir að hann kvæntist hinni ungu