Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 120

118
ÚRVAL
Við heyrum ekki margt um ást og rómantík í
Sovétríkjunum. Pó hafa menn ástríður og heitar
tilfinningar þar eins og annars staðar. Eftirfarandi bréf
frá lesanda var fyrst birt í Komsomolskaya Pravda,
en síðan 'i Soviet Weekly, sem gefið er út vikulega á
ensku. Bréfið birtist hér nokkuð stytt.
Vert er að minnast þess, að kaup er aðeins raunhæft
sé það borið saman við verð nauðsynja.
Hvað
varð um
ást mína
rnnir tala eins og hjóna-
skilnaðir séu vegna þess,
að fólk gangi mjög ungt
í hjónaband. Og ef fólk
hefur dregið hjónabandið
fram til hærri aldurs, er sagt: Pau
voru orðin of vön frelsinu.
Að mínu viti er málið miklu flókn-
ara en þetta.
Pað er satt, að nú til dags er lífið
auðveldara, og enginn hefur áhyggjur
af daglegu brauði sínu. En ástæður
erfiðleikanna eru margbrotnar. Pað er
ekki einu sinni alltaf hægt að gera
sér grein fyrir þeim í sinni eigin fjöl-
skyldu.
Ég gekk í hjónaband þegar ég var
22 ára og maðurinn minn 24 ára. Við
höfðum verið vinir í tvö ár áður, —
hann var þá í hernum.
— Úr Soviet Weekly —