Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 26

Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 26
24 ÚRVAL menntaðir, næmgeðja og skilningsríkir menn, en múhameðstrúarmennirnir ólæsir og ómenntaðir ruddar. í ýmsum viðræðum heyrði gestur- inn trú sinni lýst sem trú „munaðar", „vellystinga“, „sællífis" og „nautna“. En hið versta var samt, að hvar- vetna sem hann fór, var hann kallað- ur „múhameðstrúarmaður“ og trú hans var kölluð „múhameðstrú“. Petta eru tvö hin óheppilegustu orð, sem hægt er að nota til þess að lýsa þess- ari öflugu trú. Við skulum gaumgæfa, hvers vegna hann álítur slíka framkomu vera mjög móðgandi fyrir þann, sem er Islams- trúar. Múhameð, hinn innblásni maður, sem gerðist spámaður Islams, fæddist um árið 570 e. Kr. í borginni Mekka í Arabíu. Hann missti móður sína við fæðingu og varð munaðarleysingi, enda lét hann sér alltaf annt um þá, sem bjuggu við skort og kúgun. Tvítugur að aldri var hann þegar orðinn dug- andi kaupmaður, og brátt gerðist hann stjórnandi úlfaldalesta fyrir auðuga ekkju, sem var 35 ára að aldri. Pegar hann var orðinn 25 ára, bað þessi vinnuveitandi hans. Ekkjan hafði kom- ið auga á kosti hans. Hann tók bón- orði hennar og reyndist hentii trúr og dyggur eiginmaður alla sína ævi. ORÐ AF HIMNUM OFAN. Pegar þessi maður. eyðimerkurinnar var orð- inn fertugur, átti hann ánægjulega daga: ástríka eiginkonu, góð börn og guðæfi. Múhameðstrúarmenn (múslim- ar) trúa því, að þá hafi honum tekið að opinberast boðskapur guðs fyrir milligöngu Gabríels erkiengils. Pví var eins farið með Múhameð og flesta meiri háttar spámenn, sem á undan honum fóru, að hann var ófús til þess að gerast boðberi boð- skapar frá guði, þar eð hann fann til vanmáttar síns til slíks. En engillinn skipaði svo fyrir: „Lestu.“ Að því best er vitað, kunni Múhameð þá hvorki að lesa né skrifa, en hann byrjaði að mæla fram og boða þau innblásnu orð, sem brátt áttu eftir að valda byltingu á stórum svæðum jarð- arinnar: „Pað er aðeins einn guð.“ Boðskapur Múhameðs olli gremju þeirra auðugu araba, sem játuðu trú á marga guði, og Múhameð og áhang- endur hans voru reknir úr heimaborg sinni, Mekka. Nú neyddist Múhameð til þess að berjast til varnar því frelsi samviskunnar, sem hann boðaði. Hann snerist oft til atlögu gegn fimmfalt mannfleira liði og vann nokkra stór- kostlega sigra. Síðar varð hann æðsti maður þjóð- félags múslima, áhangenda Islamstrú- ar. Og sú viska, sem hann sýndi þá, jaegar hann dæmdi í flóknum málum, varð grundvöllurinn að þeim trúar- lögmálum, sem eru kjarni Islamstrú- arinnar núna. í krafti síns geysisterka persónu- leika bylti Múhameð við öllu þjóð- lífi í Arabíu og gervöllum Miðaustur- löndum. Hann boðaði trú á einn guð. Hann leysti konur úr ánauð þeirri, sem siðvenjur eyðimerkurinnar höfðu
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.