Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 35

Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 35
33 ÓFRESKJA FRÁ ÁRDAGA af hálsliðum skepnunnar náði Jensen hvorki meira né minna en upp að höku. Herðablað, sem var enn fast í leirnum að hluta, var 2.5 m á lengd. Peir fylltu sprungur og rifur með blöndu úr sandi og gipsi, vöfðu striga utan um þau, sem gegnvættur hafði verið í gipsi, styrktu þau með spelk- um, og síðan voru þau sett á sérstak- lega útbúinn dráttarvagn til flutnings til Brigham Young háskólans í bæn- um Provo í Utahfylki. Par bíða þess- ar leifar „Supersaurus“, en því nafni munum við hér eftir kalla skepnu þessa, þess að fá opinberlega sam- þykkt heiti og dýrafræðilega flokkun. Saga Supersaurusar hófst í raun og veru, þegar Jensen sá risavaxinn lær- legg af risaeðlu, sem var til sýnis í Smithsoniansafninu í Washington. Hann komst að því, að Eddie og Vi- vian Jones höfðu fundið bein þetta árið 1955, en þau höfðu steinasöfnun sem tómstundastarf. Pau höfðu fund- ið lærlegginn nálægt Grand Junction í Coloradofylki. Hann hafði upp á hjónunum, og þau urðu öll brátt góðir vinir. I byrjun október árið 1971 heimsótti Jensen þau til þess að kom- ast að því, hvað þau hefðu fundið sumarið á undan. Á sófaborði beirra lá stórt steinrunnið bein, kringlótt að lögun. Jensen kom strax auga á það, þegar hann kom í dyragættina, og hann tók undir sig geysilegt stökk í áttina að beininu. „Hvað funduð þið þetta?“ spurði hann. „Á Uncompahgrehásléttunni," svör- uðu þau. Jensen sá, að þetta var tábein af risavaxinni risaeðlu af kjötætuætt, en af einhverri áður óþekktri tegund. Tæpum klukkutíma síðar voru þau farin að leita á hásléttunni. Og í apríl árið 1972 hóf Jensen mesta uppgröft starfsævi sinnar, en hann hafði fengið rannsóknarstyrk frá Brigham Young háskólanum til þessarar rannsóknar. „Grjóturðin á Uncompahgreháslétt- unni er sannkallaður beinaruslhaug- ur,“ segir Jensen. „Pað kváðu við húrrahróp á degi hverjum, þegar eitt- hvert okkar fann eitthvað, sem eng- inn hafði nokkru sinni séð fyrr.“ I sumarlok hafði þeim tekist að finna fimm áður óþekktar risaeðlutegundir, þar á meðal Supersaurus og stóru kjötætuna, sem reyndist vera af thero- podættinni, en það var einmitt tábein af risaeðlu þessari, sem hafði komið þeim á sporið. „Risaeðlu-Jim“ Jensen er meðal helstu. steingervingafræðinga heims, sem vinna að uppgreftri og rannsókn dýraleifa. Hann er 56 ára að aldri og hefur þegar fundið 36 nýjar stein- gerðar dýrategundir, sem eru nú á ýmsum stigum flokkunar. Hann hóf leit sína að steingerðum dýraleifum aðeins níu ára að aldri í hæðunum um- hverfis Leamington í Utahfylki. Hann hætti í menntaskóla til þess að geta farið í lengri leitarferðir, heimsótt söfn. talað við sérfræðinga og „lært af raun- hæfu starfi“ á þessu sviði. Árið 1956 fékk hann starf við Safn samanburðar- dýrafræði við Harvard háskólann. Par fann hann upp og fullkomnaði aðferð
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.