Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 14

12
Ef til vill var eyðileggingin að sumu
leyti óumflýjanleg. Borgin Brisbane
stendur á bökkum samnefndrar ár, en
þar er flatneskja mikil og sífelld flóða-
hætta. Á undanförnum áratugum hef-
ur margt verið gert til að verjast flóð-
unurn, en oft hefur litlu munað að
illa færi. Pegar þess er gætt að þarna
ríkir hitabeltisloftslag með skyndileg-
um og óútreiknanlegum veðrabrigð-
um, er ekki að furða þótt menn hafi
löngum óttast að borgin gæti þá og
þegar orðið eyðileggingu að bráð.
Fellibylnum 24. janúar fylgdi gífur-
leg úrkorna og brátt tók vatnsborð
fljótsins að hækka, en menn voru
ýmsu vanir og gerðu sér ekki grein
fyrir hættunni. Tony Hancock var
undantekning; honum fór ekki að lít-
ast á blikuna þegar ólgandi straum-
iðan nálgaðist hús hans óðfluga.
Skömmu eftir miðnætti yfirgaf hann
heimili sitt ásamt konu og þrem börn-
um, og rétt á eftir hvarf húsið í vatns-
elginn.
Annar maður, Noel Stanawav, varð
einnig fljótt var við að mikil hætta
var á ferðum. Hann svaf um borð í
vélbát sínum, sem lá við festar í kvísl
einni um fimm kílómetra frá miðborg-
inni. Hann vaknaði skyndilega við það
að báturinn fór að velta ískyggilega á
legunni. Hann flýtti sér upp á hafnar-
bakkann til þess að athuga hvað um
væri að vera. í næstu andrá sá hann
ógurlega flóðbylgju koma æðandi nið-
ur kvíslina með óskaplegum hávaða.
Hjón úr öðrum bát sluppu naumlega
í land áður en flóðið reif hann með
ÚRVAL
sér. Sá bátur fannst seinna 13 kíló-
metrum neðar á fljótinu.
Tveim dögum seinna var Brisbane-
borg eins og eyjaklasi yfir að líta.
Tuttugu úthverfi urðu rafmagnslaus,
og þar sem símakerfið var víða lam-
að, reyndu menn að halda uppi sam-
bandi við umheiminn með talstöðv-
um bifreiða.
Pegar flóðið náði hámarki var Bris-
banefljót ægileg sjón. Pað sem áður
hafði verið 90 metra breið á, hafði á
skammri stundu breyst í átta kíló-
metra breiðan vatnsflaum, sem koll-
varpaði og reif með sér allt sem í vegi
varð — tré, bíla, hús og brýr.
Stofnanir borgarinnar brugðust
skjótt við til hjálpar. Yfirmaður ríkis-
lögreglunnar og menn hans unnu
hvíldarlaust næstu 60 klukkustund-
irnar til þess að bjarga því sem bjarg-
að varð og koma í veg fyrir enn hörmu-
legri atburði. Lögreglumönnunum tókst
að bjarga lífi fjölda fólks af þökum
umflotinna húsa og frá öðrum þeim
stöðum þar sem það var í sjálfheldu.
Á einum stað í borginni laskaði
flóðið gasgeyma verksmiðju einnar og
banvænt klórgasið barst í áttina að
gistihúsi, sem var umflotið vatni. Pað
var snarræði lögreglumanns að þakka
að þarna fór betur en á horfðist. Hann
gerði sér ljóst, að gasið er þungt og
sígur til jarðar, og því lét hann flytja
fólkið í gistihúsinu upp á efstu hæð-
ina þar sem það beið óhult þar til
gasið var horfið.
Herinn tók einnig mikinn þátt í
björgunaraðgerðum. Hermenn voru