Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 32

Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 32
30 ÚRVAL manni hugsað til verstu kalífanna í Persíu og Tyrklandi, er auðvelt að freistast til þess að fordæma Islams- trú sem trú, sem hefði brugðist. En það má einnig finna svipuð skuggaleg tímabil í sögu kristninnar. Hafi mað- ur í huga allt hið góða, sem Islams- trú hefur áorkað, kemur maður auga á hinn varanlega mikilleika þessarar trúar. Ég hef lagt stund á Islamstrúar- brögð í mörg ár og sé ekki neina fram- bærilega ástæðu fyrir því, að samvinna geti ekki orðið milli þeirra og ann- arra trúarbragða. Ég veit, að sumir ofstækisfullir múslimar prédika „Ji- had“ (heilagt stríð) gegn vantrúar- mönnunum, og að þeir reyna að ráða sína eigin leiðtoga af dögum til þess að halda iífi í slíkri stríðshugsjón. En enginn skynsamur múslimur hlustar á orð þeirra. Nú svipar slíkum ofstækis- mönnum til hinna bráðlyndu kristnu riddara, sem hétu því á miðöldum að þurrka út alla áhangendur Islams. Tím- inn máir út áhrif slíkrar hvatvísi. Sú staðreynd er mjög mikilvæg fyrir heiminn, að Islam sem trú er óafmáan- lega í andstöðu við kommúnismann. Pegar ég bý meðal Islamstrúarmanna, finnst mér stundum, að guð sé þeim miklu raunverulegri en hann er kristn- um mönnum. Pað er erfitt að trúa því, að Islamstrúarmenn mundu af frjáls- um vilja kasta trú sinni fyrir kommún- isma, sem afneitar tilveru Hans. Á hinn bóginn er Islam sem þjóð- félag að sumu leyti nær samfélagi kommúnismans en kapítalismans. Ef Vesturlandaþjóðir gerðu því heim Is- lams sér andsnúinn með óviturlegum efnahagslegum eða stjórnmálalegum að- gerðum eða létu það viðgangast, að þar yrði efnahagslegt hrun, býst ég við, að meiri hluti Islams mundi snúast til kommúnisma, en reyna jafnframt að halda sínum guði með leynd. Vesturlandabúar munu mæta marg- víslegum vandamálum í heimi Islams. En afstaða margra mun verða jákvæð- ari, þegar þeir íhuga þessi orð Mú- hameðs, sem hann mælti til áhangenda sinna: „Pið munuð finna ykkar ástúð- legustu vini meðal þeirra, sem segja: ,,Við erum kirstnir." & Sé maður alltaf að jagast í maka sínum skapast ákveðin spenna, sem fyrr eða síðar endar með sprengingu. Og hvað vinnst svo við þetta jag? Kannski hefur maður rétt fyrir sér og þá fær maður sönnun þess að makinn er hreint ekki svo gallalaus. En hvað meir? Maður og kona, sem óska eftir árekstrarlausri sambúð ættu að hafa í huga orð sem skosk- ur prestur lét eitt sinn falla: „Ástin hefur ekki aðeins augu, heldur líka augnalok.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.