Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 18

16
ÚRVAL
vernig getum maður tjáð
ÍÍS ást sína fegurðardís, sem
w er 315 metra löng, 57
í{í þús. smálestir að þyngd
■/KíKíKíKíK og þrjátíu og þrír metrar
um mittið — en hefur jafnframt til
að bera óviðjafnanlegan yndisþokka
og glæsileik? Pessi fegurðardís er es.
France, lengsta, fegursta og rennileg-
asta farþegaskip, sem smíðað hefur
verið. Nú hefur hún hneigt sig í síð-
asta sinn og yfirgefið sviðið, en við
sem þekktum hana munum aldrei
gleyma henni.
France hættir ekki siglingum af því
að það sé orðið gamaldags eða nýir
tímar hafi varpað skugga á glæsileik
þess, heldur vegna þess að hækkun
olíuverðsins hefur valdið slíkum halla-
rekstri, að áframhaldandi útgerð skips-
ins er með öllu vonlaus við slíkar að-
stæður. Þegar það hættir nú ferðum
yfir Atlantshaf, lýkur sérstæðu tímabili
í sjóferðasögunni, þegar hver sá sem
var farþegi á fyrsta farrými gat lifað
í vellystingum og við ótrúlegustu þæg-
indi þá fimm sólarhringa sem ferðin
tók.
Pau 13 ár sem France var í sigling-
um, fór það 400 ferðir yfir Atlants-
haf frá Frakklandi til New York, 93
skemmtiferðir, þar af tvisvar umhverf-
is jörðina, og flutti yfir milljón far-
þega. Pað var eitthvað dularfullt og
töfrandi við þetta skip. Ég og konan
mín fórum margar ferðir með því, og
við vorum alltaf jafn hrifin.
Pað var einhver sérstakur hátíða-
blær yfir öllu um borð í þessum ferð-
um. Hvergi voru blómvendirnir lit-
ríkari, hvergi slík gnótt kampavíns,
hvergi fegurri konur en á þessu skipi.
1 stað seltu og málningarlyktar, sem
fylgdi öðrum farkostum, var eins og
dauf ilmvatnsangan bærist að vitum
manns þegar maður steig um borð í
France.
Farþegum og áhöfn þótti jafn vænt
um þetta skip. Einn af þjónunum sagði
nýlega með sorgarhreim í röddinni:
„Pað eru til mörg skip, en aðeins eitt
France. Pað var listaverk eins og Ven-
us frá Mílo. Pað var að vísu úr stáli,
en í því sló hjarta. Pað fundu allir
sem til þekktu.“
Enda þótt allir væru sammála um
að fæðið og þjónustan um borð væri
óviðjafnanlegt, voru skiptar skoðanir
um skreytingarnar á salarkynnum skips-
ins, sem voru mjög frábrugðnar því
sem venjulegt var. I stað arinsins og
pálmans, sem höfðu þótt ómissandi,
gat að líta mörg þúsund fermetra af
skreyttu gleri og ’handofnum veggtepp-
um í nýtískustíl. I skipinu voru 26
samkomusalir fyrir farþegana og höfðu
jafn margir listamenn annast skreyt-
ingu þeirra. Af þessu leiddi að við
fyrstu sýn virtist skorta nokkuð á
heildarsamræmi, en þegar ljósin höfðu
verið kveikt á kvöldin, breyttist þetta,
því að lýsingin baðaði allt í töfrabirtu.
France hafði aðeins tvö farrými —
fyrsta og almenning, en auk þess voru
fjórar viðhafnaríbúðir með öllum hugs-
anlegum þægindum og sérstöku þjóna-
liði, en farþegarnir voru yfirleitt fræg-
ir Hollywood leikarar eða kvikmynda-