Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 105

Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 105
103 H. C. Anderseri: Rauðu skórnir %>*(■ inu sinni var lítil stúlka, vK' fríð oa snotur, en á sumr- \V (j) in varð hún alltaf að jj?. ganga berfætt, af því hún var fátæk, og á veturna varð hún að ganga á tréskóm, svo að litla ristin var þrútin og rauð og það var aumkunarleg sjón. í miðju þorpinu átti heima gömul skóarakona. Hún tók sig til og saum- aði dálitla skó úr gömlum rauðum klæðisræmum. Pað var gróft hand- bragð á þeim, en þeir voru af góðum huga gerðir og ætlaðir litlu stúlkunni, en hún hét Katrín. Svo hittist á, að hún fékk skóna einmitt sama daginn sem átti að jarða móður hennar, og þá setti hún þá upp í fyrsta sinni. Pað voru nú reyndar ekki skór, sem við áttu á sorgardegi, en hún hafði enga aðra og lét þá á bera, sokkalausa fæturna, og gekk svo á eftir fátæklegu kistunni hennar móð- ur sinnar. í þeim svifum kom stór vagn og fornlegur að sjá, og í honum sat frú nokkur mikil vexti og öldruð. Hún virti litlu stúlkuna fyrir sér og sagði * * * * við prestinn: „Heyrið þér! látið þér mig fá litlu stúlkuna. Ég skal verða henni góð.“ Og Katrín hélt, að þetta væri alit vegna rauðu skónna, en gamla frúin sagði, að þeir væru hræðilega ljótir, og þeim var stungið í eldinn, en Katrín sjálf var látin fara í hrein föt og ný. Henni var kennt að lesa og sauma, og menn sögðu, að hún væri lagleg, en spegillinn sagði: ,,Pú ert meira en lag- leg, þú ert ljómandi falleg.“ Pá bar svo til einhverju sinni, að drottningin var á ferð um landið, og hafði með sér litlu dóttur sína, og hún var nú prinsessa. Allt fólkið flykktist að höllinni, og þar á meðal Katrín. Stóð kóngsdóttirin litla hvít- klædd uppi í glugga og lofaði fólkinu að horfa á sig. Ekki hafði hún slóða á eftir sér og ekki bar hún kórónu á höfði, en á fótunum hafði hún ljóm- andi fallega rauða silkiskó. Nú var Katrín litla komin á þann aldur, að hún átti að fá nýja skó. Skó- ari nokkur í borginni tók mál af litla fætinum hennar. Hann gerði það heima hjá sér í stofunni sinni, og þar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.