Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 122

Úrval - 01.11.1975, Blaðsíða 122
120 að gera það án hans. Áhugamál okkar fara ekki lengur saman. Auðvitað skil ég, að á okkar dög- um er erfitt að veita vinnustað for- stöðu og reyni að hjálpa manni mín- um, en það gengur ekki. Hann er ruddalegur við fólkið sitt. Maður heyrir hann segja hvað eftir annað: „Ég skal losa mig við þig. Ég skal láta reka þig!“ Sem formaður trúnaðarmannaráðs starfsmannanna á ég oft erindi að reka við manninn minn, en hann hlustar ekki á mig. Pað er eins og hann segi bara: Pað er ég, sem ræð. Ég er yfir- maður á þessum stað, og mér er sama um ykkur pakkið. Pannig er hann á vinnustaðnum, og heima er hann litlu skárri. Hann hef- ur ekki áhuga á neinu. Pað er útilok- að að draga hann með sér í bíó. Við komum honum til að kaupa sjónvarps- tæki af því það eru um 70 kílómetrar til næstu borgar og það er ekki margt að skemmta sér við hér, en hann horf- ir ekki einu sinni á bestu þættina. Hann lítur ekki í bók né blað. Að lokinni vinnu dettur hann bara sof- andi út af. Einu sinni, þegar hann hafði ávarp- að fund, reyndi öll fjölskyldan að kenna honum sómasamlegan framburð nokkurra orða. Hann bjó í borg í 27 ár, svo hjálpi mér hamingjan, en enn þann dag í dag talar hann einhverja mállýsku, sem ég efast um að sé töl uð í nokkru þorpi lengur. Enda trúa verkamennirnir ekki á að hann sé verk- ÚRVAL fræðingur og kalla hann opinberlega „gervidemantinn'1. Petta fellur mér svo þungt. Ég veit, hve mikið hann þurfti að hafa fyrir menntun sinni. Við þurftum að spara og hagræða í sex ár og fengum aldrei nægan svefn. Við vorum öll í skóla samtímis. Nú, þegar menntun hans er lokið, gerist hann latur og lætur reka á reiðanum. Pó er það svo furðulegt, að hann hefur nægan tíma. Vinnudeginum lýk- ur klukkan sex, og við erum aðeins tvær mínútur á leiðinni heim. Hann á elckert tómstundastarf annað en of- urlítið dútl í garðinum. Pess utan sit- ur hann í hægindastól og dregur ýsur. Og hann virðist ánægður með því- líkt líferni. Hann á aðeins einn draum: Við skulum fá okkur nokkra kjúkl- inga og gæsir og kú. Til hvers í ósköpunum? Við gæt- um drukkið mjólk eins og vatn, ef við kærðum okkur um, og egg eru auðfengin í búðinni í næsta húsi. Við höfum allt til alls. Lætur hann sér detta í hug, að ég fari út og selji af- gangs landbúnaðarvörur af eigin fram- leiðslu? Ég hef 145 rúblur fca. 24 þús. kr. Pýð.) í kaup á mánuði. Döpur minnist ég þess tíma, þegar við vorum venjulegt verkafólk, en hlógum og gerðum að gamni okkar meðan við unnum hörðum höndum fyrir lífinu, suðum okkur ódýrar stöppur og átum þær með tilþrifum og glæsibrag. í þá daga elskaði ég hann. í þá daga áttum við heitar rökræður er
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.