Fróðskaparrit - 01.01.1964, Blaðsíða 13

Nágra ord om spráket i Husaviksbreven
21
urðar) lendænar 41:17 apl (for Iendarnar), Anbiornar 38:10
gen., til linda stad 41:15 sy(s)lumann 48:4 nsg, logrettu
mann 43(47) nsg, logman 47:5 nsg, met, mett 38:5 (3 gg,
for vit pron.) mer 36:6 37:17 (for ver pron.), en 46:7 ofl.
(= ef), bode 37:7 konj. (for bæði).« . . • »Til sernorsk lyt
me vel ogso rekna yvergangen fraa til t, som formerne
tora 40:10 (j)ora v.), trættan, num. 39:5 tuert 41:16 (Jmert),
og umvendt j>ranskriftabrev 48:18 (tryckfel fór bref) tydeleg
nok viser; denne yvergangen kunde ogso vera færóysk, men
det er ikkje mykje rimelegt at dei paa Færóyarne alt umkr.
1400 skulde ha mist J>4joden, som i Norig paa denne tidi
berre her og kvar hadde byrja vika for t« ... »Fraa norsk
skrift stend ogso se 36:2 47:2 48:2 (etter svensk for siá)
og kannhenda bleif 44:16.«
Av de former som Jakobsen tagit upp som faróiska (se
sid. 19 ovan), anser Hægstad endast »toa og Jjrier deydh«
vara »reine serformer for Færóyarne«.
Hægstad slutar sin framstállning om Husaviksbreven sá»
lunda: »AIle dei trygge færóyske maalmerki finst i dei brevi
som er avskrivne etter færóyske upphavsbrev. Og med di
desse maalmerki er so faa etter maaten mot dei norske,
dreg eg ut at det er ei norsk hand me hev fyre oss. Brev
nr. 4, som er avskrive etter eit upphavsbrev fraa Videreide,
er likevel i det heile og store so fritt for framand paa«
verknad, at det gjev ei tolleg god próva paa færóysk fraa
1404.« Samma ásikt om brev 4 har Hægstad áven i Færóy=
maal: »det synest gjeva eit heller godt bilæte av færóysk,
som me maa tru maalet hev vore umkr. 1400.«')
I sin undersókning av spráket i den s. k. Lund 12,
»Færóysk tradisjon i norrónt mál« 1936, har Mikjel Sórlie
áven granskat spráket i de áldsta breven och uppteckning*
arna frán Fáróarna.* 2) Om Husaviksbreven skriver han:
*) Færoymaal i Vestnorske maalfore fyre 1350, II 2 andre bolken, s. 63.
2) »Lund 12« — i Norges gamle Love IV benamd Hist. Litt. 12 fol.
— ar en fornnorsk laghandskrift i universitetsbiblioteket i Lund. Sórlie
anser, som det tycks pá goda grunder, att skrivaren varit faring.