Fróðskaparrit - 01.01.1964, Side 107
Aldur Hauksbókar
115
upp af Hauki, sá fyrri 1302 — j>ar nefnir hann sig lóg*
mann í Ósló — og sá síðari 1310 í Bjórgvin — \>k hefur
hann verið orðinn Gula]3Íngslógmaður.
2.20. Enda Jíótt enginn vafi geti á J}ví leikið að brefin
tvó seu með sómu hendi, verður Joó fundinn ofurlítill
munur á stafagerð jjeirra í tveimur greinum:
2.21. Langleggir stafanna f, p og f> enda venjulega í krók
að neðan; j)essi krókur beygist nær undantekningalaust til
vinstri í brefinu 1302, en til hægri í brefinu 1310.
2.22. í eldra brefinu er einhófð sú gerð ofobands, sem
algeng er á 13. óld og líkist tólunni 7 eða stafnum J, en
í yngra brefinu eru notaðar Jorjár gerðir af bandinu: 1) sú
fyrrnefnda, 2) með sveig til hægri að neðan, ]p. e. a. s. tákn
sem líkist z án Jsverstriks, 3) z með Jjverstriki, en ]jað er
algengasta oksband á 14. óld. Af J)essum gerðum er 2)
tíðust í brefinu.
2.3. Lann mismun sem lýst var í § 2.22 er einlægast að
skýra svo, að Haukur hafi verið farinn að semja sig að
nýjum sið j)egar hann skrifaði yngra brefið, en væri ekki
meira til með hendi hans en joessi tvó stuttu bref, kynni
að vera varhugavert að álykta að hvortveggja munurinn á
stafagerð hans ætti rætur að rekja til j>róunar á rithendi
hans á jieim átta árum sem líða á milli ritunar brefanna.
3.1. Nafnið Hauksbók er nú haft um handritin AM 371
4to, 544 4to og 675 4to, sem talin eru hlutar einnar og
sómu bókar1), sem raunar er ekki heil, en hefur að geyma
fjólskrúðugt efni. AM 675 og J?rjú fremstu kverin í 544
(f. 1—21) snerta ekki efni jtessarar greinar, en óll ónnur
kver bókarinnar eru skrifuð að Hauki Erlendssyni eða
og Islandske originaldiplomer indtil 1450, tekst, udgivet af Stefán Karls-
son (Editiones Arnamagnæanæ, Series A, vol. 7, Hafniæ 1963), nr. 4 og
5; sjá einnig síðarnefnda bók p. XL.
!) Textaútgáfa gerð af Finni Jónssyni og Eiríki Jónssyni: Hauksbók
udgiven af Det kongelige nordiske oldskrift-selskab, København 1892—96;
her skammst. HbT. — Ljósprent: Hauksbók (Manuscripta Islandica Edi=
ted by Jón Helgason, vol. 5, Copenhagen 1960); her skammst HbL.