Morgunblaðið - 26.05.2000, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 26. MAÍ 2000 51 •
+ Guðlaug Dóra
Snorradóttir
fæddist á Staðarhóli
við Akureyri 31.
mars 1941. Hún var
eitt tíu barna þeirra
hjóna Ragnars Brynj-
ólfssonar og Guðríð-
ar Lilju Oddsdóttur.
Við fæðingu var Dóra
gefin þeim hjónum
Snorra Pálssyni múr-
ara og Hólmfrfði
Ásbjarnardóttur sem
ættleiddu hana.
Snorri Pálsson og
Ragnar Bryiyólfsson
voru bræðrasynir. Önnur börn
Ragnars og Lilju voru: Hrafnhild-
ur Sif Sveinsdóttir, f. 22. desem-
ber 1924, d. 26. maí 1996; Hjördís,
f. 29. september 1929; Valur, f. 10.
nóvember 1930; Vilhelm Öm, f.
17. febrúar 1932; Brynja Ólafía, f.
29. september 1934, d. 4. septem-
ber 1999; Oddur Víkingur, f. 14.
september 1937; Ragnar Jökull, f.
15. apríl 1939; Hrafti, f. 15. maí
1944, og Ingibjörg Þuríður, f. 20.
desember 1947.
Dóra ólst í fyrstu upp á Akur-
eyri og Knarrarbergi í Eyjafírði.
Þegar hún var 12 ára fluttust
Snorri og Hólmfríður til Banda-
ríkjanna, þar sem þau dvöldust í
tvö ár, en fluttust síðan til Reykja-
víkur. Átján ára hélt Dóra á ný til
Bandaríkjanna þar sem hún starf-
aði við skrifstofustörf og síðar um-
önnunar- og hjúkrunarstörf.
Árið 1960 giftist Dóra Kenneth
F. Pape, f. 27. nóvember 1938,
flugvirkja frá Chicago. Þau slitu
samvistir. Dætur Dóru og Kenn-
eths em Bryndís, f. 14. október
1960, og Gréta, f. 25. nóvember
Þú sæla heimsins svalalind,
ó, silfurskæra tár,
er allri svalar ýtakind
ogótallæknarsár.
Æ, hverf þú ei af auga mér,
þú ástarblíða tár,
er sorgir heims í burtu ber,
þótt blæði hjartans sár.
Mér himneskt ps í þjarta skín
íhvertsinn.eréggræt,
því Drottinn telur tárin mín -
égtrúioghuggastlæt.
(Kristj. Jónsson.)
Bamaböm.
Kynni íjölskyldu minnar og Dóru
Snorradóttur hófust þegar sonur
minn, Jóhann, og Gréta, dóttir henn-
ar, fóru að vera saman. Þá hófst
vinátta með okkur Dóru og fjölskyld-
um okkar, sem aldrei hefúr borið
skugga á.
Það skapast svo mikið tómarúm
þegar Dóra er horfin af sjónarsvið-
inu. Hún var svo sjálfsagður hluti af
tilveru okkar. Hún var búin að undir-
búa sig og okkur öll fyrir dauða sinn.
Ég heyrði hana aldrei kvarta yfir
veikindum eða burtför sinni, sem hún
vissi að var á næsta leiti. Nú er hún
laus við þjáningamar og það er líkn,
en við sem syrgjum hana grátum af
því að við fáum ekki að hafa hana
lengur hjá okkur. Hún var svo þakk-
lát vinum sínum, bæði í Hveragerði
og annars staðar, fyrir umhyggju
þeirra. Hún minntist oft á hvað allir
sýndu þeim Hans mikla góðvild.
Það er erfitt fyrir dætur hennar að
sjá á eftir móður sinni og ekki síst
fyrir Bryndísi og Grétu sem búa í
Ameríku með fjölskyldum sínum.
Þær hefðu óskað þess að geta verið
meira hjá henni, en þær komu eins oft
og þær höfðu tök á. Daníel, sonur
Grétu og Jóhanns, kom í vor með
stúlkuna sína til að sýna hana ömm-
um, öfum og fjölskyldum. Bersi, son-
ur Bryndísar, var hjá ömmu og afa í
viku þegar hann fékk frí í skólanum.
Það er erfitt fyrir yngri son Jóhanns
og Grétu, Alexander, sem er að verða
11 ára að sætta sig við og skifja, að
fyrir nokkrum árum átti hann fjórar
ömmur, en nú er bara ein eftir. Hann
1961. Bryndís, sem er
arkitekt, á soninn
Viktor Bersa, f. 14.
ágúst 1983, með Sveini
Hreinssyni viðskipta-
fræðingi. Gréta er
tækniteiknari, snyrti-
fræðingur og skrif-
stofutæknir. Hún er
gift Jóhanni Haralds-
syni viðskiptafræð-
ingi. Þeirra synir eru
Daníel Grétar, f. 6.
nóvember 1979, há-
skólanemi, og Alex-
ander, f. 2. júní 1989.
Hinn 10. október
1965 giftist Dóra Hans Christian-
sen, myndlistarmanni, f. 14. nóvem-
ber 1937. Dóttir þeirra er Þóra, f. 9.
júlí 1965, samskiptafræðingur og
háskólakennari. Sambýlismaður
hennar er Guðmundur Guðmunds-
son sameindalíffræðingur. Böm
þeirra em Egill Ian, f. 26. júní 1993,
og Ama Katrín, f. 5. nóvember
1997.
Dóra fékkst við verslunar- og
skrifstofustörf hjá Heinz og Contin-
ental Insurance í Chicago, Georg
Ámundasyni, Landsbanka íslands,
Netasölunni hf. og Heilsustofnun-
inni í Hveragerði. Einnig rak hún
eigin verslun í Hveragerði.
Dóra sinnti umönnunar- og hjúkr-
unarstörfum hjá Bláa bandinu, West
Suburban Hospital í Chicago, Elli-
og dvalarheimilinu Gmnd í Reykja-
vík, Elli- og dvalarheimilinu Ási í
Hveragerði og að siðustu hjá Hjúkr-
unarheimilinu Ási í Hveragerði.
Dóra stundaði kennslu við Gagn-
fræðaskólann í Hveragerði í tvö ár.
Útför Dóm fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
fékk að kveðja Dóru, ömmu sína, um
síðustu jól. Þóra og hennar fjölskylda
hafa verið stoð og styrkur Hans í
veikindum Dóru.
Líf Dóru gekk mikið út á það að
hjálpa öðrum. Sem dæmi má nefna
hvað hún reyndist foreldrum sínum,
þeim Hólmfríði Ásbjamardóttur og
Snorra Pálssyni, góð dóttir. í mörg ár
áður en Snorri dó bjuggu þau öll í
sama húsi. Eftir lát hans var Fríða
amma hjá Dóru og Hans áður en hún
fór á elliheimilið Grund, þar sem hún
lést. Dóra launaði þeim vel uppeldið
og ást þeirra á henni. Þetta sýndi bet-
ur en flest annað hvern mann Dóra
hafði að geyma. Ekki man ég eftir því
að hún talaði illa um fólk, en ég veit að
hún tók upp hanskann íyrir þá sem
hún heyrði hallmælt - þá dró hún
fram það besta í fari þess sem um var
rætt. Guð blessi minningu Dóru
Snorradóttur.
Hans hefur ekki vikið frá hlið konu
sinnar í veikindum hennar. Hann hef-
ur staðið sig eins og hetja, þrátt fyrir
veikindi sín. Við biðjum góðan guð að
styrkja hann og fjölskyldu hans í sorg
sinni.
Agnes Jóhannsdóttir
og fjölskylda.
Elskulega Dóra frænka! Mig lang-
ar til að kveðja þig með nokkrum fá-
tæklegum orðum nú þegar þú ert
horfin okkur yfir móðuna miklu enn á
besta aldri.Við vorum tví- eða þre-
menningar eftir því á hvom veginn
rakið er, frá Lýði Jónssyni eða Páli á
Staðarhóli og hans góðu konu Guð-
laugu Þórðardóttur sem við bæði
kölluðum afa okkar og ömmu. Þannig
vorum við systkinaböm að skyld-
leika, böm þeirra Snorra Pálssonar
og Siguijónu Pálsdóttur frá Staðar-
hóli á Akureyri. Við áttum það sam-
merkt að vera bæði fædd á Staðar-
hóli, trúlega á austurkvistinum ef
farið er nánar í þá sálma. Á okkur var
ellefu ára aldursmunur, ég fæddur
1930 enþú 1941.
Sem ellefu ára polli man ég þann
dag að þú varst ættleidd af þeim
hjónum Fríðu og Snorra sem bjuggu
sunnarlega í Holtagötunni skammt
frá Hamarsstíg 6 á Akureyri en þar
var mitt bemskuheimili. Eg minnist
þess hvað kjörforeldrar þínir vom
himinlifandi þegar þeim barst þetta
bam í hendur enda var þeim meinað
að eignast barn með eðlilegum hætti.
Á Hamarsstígnum, þar sem föður-
systur þínar Sigurjóna og Lovísa -
Staðarhólssystur bjuggu búi sínu
ríkti og mikill fögnuður þegar þau
Snorri og Fríða höfðu eignast þennan
erfingja, bráðmyndarlegt stúlkubam
sem augijóslega sór sig í ættina.
Þegar þú óxt úr grasi fórst þú að
leggja leið þína á Hamarsstíginn þar
sem þú undir þér vel í leik við frænk-
ur þínar, Möggu Dóm og Bergljótu
Pálu sem vom þér aðeins yngri. Mest
var um brúðuleiki að ræða enda það
saklaust gaman, en dálitlir grallarar
vomð þið samt. Þegar þið fómð að
mannast kom þar að þið á kerfis-
bundinn hátt fómð að pjósna um okk-
ur piltana á Hamarsstígnum, frænda
þinn Gunnlaug og undirritaðan. Við
Gunnlaugur tókum því vel að þið
kæmuð inn á herbergi okkar uppi á
suðurkvistinum svo fremi að ekki
væri ruglað í frímerkjasöfnum okkar
enda stunduðum við á þessum áram
umfangsmikil viðskipti með frímerki.
Báðir vomm við háttskrifaðir í Val-
kyrjunni, skandinavískum klúbbi
ungra frímerkjasafnara. En þið
frænkur urðuð fljótlega forvitnar um
þær stúlkur sem við höfðum augastað
á og því forvitnari sem dulúðin var
meiri yfir þeim málaflokki. Fyrir þær
sakir þótti okkur frændum vissara að
rita dagbækur vorar á dulmáli, annar
á morsi en hinn á flaggamáli. Var
þannig girt fyrir að út lækju við-
kvæmar persónulegar upplýsingar.
Ég fer ekki nánar út í þá sálma og
eftirlæt öðram að fjalla um lífshlaup
þitt að öðm leyti. Nema hvað þú flutt-
ist með foreldmm þínum til Banda-
ríkjanna þar sem þið dvöldust um
árabil. Ung að aldri gekkst þú að eiga
Bandaríkjamann, Kenneth F. Pape,
flugvélstjóra í New Orleans, f. 1938.
Saman áttuð þið tvær dætur, Bryn-
dísi, f. 1960 og Grétu, f. 1961. Þið slit-
uð samvistum og skömmu síðar flutt-
ist þú ásamt foreldmm þínum aftur
til Islands. Þar gekkst þú að nýju í
hjónaband, giftist Hans T. Christi-
anssen, banka- og myndlistarmanni,
f. 1937. Ykkur fæddist dóttirin Þóra
Christianssen, f. 1965. Bjugguð þið
um árabil fallegu búi í Hveragerði,
síðar í Reykjavík. Nú að undanfömu
aftur í Hveragerði. Alltaf var jafn
notalegt að heimsækja ykkur, þið
gestgjafar góðir. Ekki þraut okkur
heldur umræðuefnið sem gjaman
snerist um æskuárin á Akureyri, eða
um myndimar sem Hans var að vinna
hveiju sinni enda hann afbragðs góð-
ur teiknari, málari og viðmælandi
góður.
Nú bið ég þig, Hansi minn, að
koma samúðarkveðjum mínum og
fjölskyldu minnar á framfæri þar sem
við á, um leið og ég þakka af alhug hin
góðu kynni fyrr og síðar. Ég minnist
ykkar Dóm frænku í hvert sinn að ég
lít myndimar þínar sem ég er svo
heppinn að eiga hér á vegg. Þær tala
sínu máli enda má þar líta Staðarhól,
fæðingarstað okkar Dóm sem þú
vannst fyrir mín orð í vatns-litum.
Dóra lumaði á svarthvítri ljósmynd af
staðnum sem tekin var á sínum tíma
af Snorra, tengdafóður þínum. Þú
gæddir hana lífi er þú vannst hana í
lit. Má því segja að þú hafir stuðst við
áreiðanlegar heimildir. Ég veit að þið
hafið mikils að sakna, eiginmaðurinn,
dæturnar og ömmubömin. En um
Dóm okkar lifir minningin um ein-
stakan Ijúfling sem ætíð miðlaði sam-
ferðamönnum sínum ótæpilega af
þeim sálarstyrk sem henni var gef-
inn. Fyrir það þökkum við heilshugar
um leið og við óskum fjölskyldunni
alls hins besta í framtíðinni.
Valgarður Frímann
og fjölskylda.
Elsku Dóra, upp í hugann koma
margar góðar minningar þegar ég
hugsa um árin eftir að ég kynntist
þér, þó að stutt sé en var fyrir mig
lærdómsríkur tími. Það var 1. desem-
ber 1998 sem við byrjuðum aðvinna á
sama stað á Dvalarheimilinu Ási sem
ég kynntist þér mjög náið en áður
höfðum við unnið smátíma saman á
HNLFÍ.
Alltaf varst þú fyrst í vinnuna og
síðust heim, því þú þurftir alitaf að
gera eitthvað fyrir gamla fólkið auka-
lega sem þú varst búin að lofa því,
GUÐLAUGDORA
SNORRADÓTTIR
fara í búðir eða festa á tölu. Þú varst
svo samviskusöm og fórnfús gagn-
vart þessu fólki að unun var að sjá.
Þér féll aldrei verk úr hendi, þú
fannst alltaf eitthvað til að fást við.
í nóvember 1999 gerði vart við sig
sjúkdómurinn sem lagði þig að velli.
Þú þreyðir þessa baráttu af svo mikl-
um hetjuskap og miklum eldmóði og
tókst þínu hlutskipti svo vel að enginn
getur ímyndað sér að nokkur gæti
verið svona jákvæður gagnvart því að
vera að kveðja þetta jarðneska líf. Þú
varst hetja.
Alltaf þegar ég kom til þín, hvort
sem þú varst á spítalanum eða heima,
varst þú svo ánægð og þakklát með
allt og alla. Þú hugsaðir alltaf fyrst
um aðra og talaðir alltaf svo fallega
um aðra að unun var að hlusta á þig
segja frá. Margar góðar og gleðilegar
stundir áttum við saman yfir kaffi-
bollanum og margar skemmtilegar
sögur sagðir þú mér sem ég mun
vandlega geyma í minningunni um
þig, elsku Dóra mín. Þú varst mér
meira en vinnufélagi og vinkona, þú
tókst mér sem ég væri ein af dætmm
þínum. Þú áttir þijár yndislegar dæt-
ur þær Bryndísi, Grétu og Þóm sem
reyndust þér svo vel og gaman að sjá
hversu samrýndar þið vorað mæðg-
umar. Eiginmaður þinn, hann Hans,
stóð eins og klettur við þína hlið þar
til yfir lauk.
Þessa sex mánuði sem þú barðist
við sjúkdóminn varst þú svo jákvæð,
talaðir um það sem koma skyldi sem
sjálfsagðan hlut og alltaf brostirðu og
gerðir grín að öllu saman. Ég hef ekki
lært eins mikið í öllu lífinu eins og á
þessum síðustu sex mánuðum og fékk
ég besta veganesti sem mér hefur
hlotnast frá þér. Ég kveð þig með
söknuði og geymi minningu þína í
mínu hjarta. Ástarkveðjur til þín frá
Guðrúnu Ósk og Sæmundi.
Elsku Hans, Bryndís, Gréta og
Þóra, Guð styrki ykkur, þið vomð
henni eins og sólargeislar eins og hún
orðaði það og barnabömin hennar
sem hún hafði unun af að fá í heim-
sókn og snúast í kringum meðan
heilsan entist.
Elsku Dóra, hvíl í friði.
Þín
Far þú í friði
friður Guðs þig blessi
hafðu þökk fyrir allt og allt
Valgerður.
Elsku Dóra okkar. Með söknuði
kveðjum við þig og þökkum allar
skemmtilegu stundimar sem við átt-
um með þér í vinnunni hér á hjúkmn-
arheimilinu. Núna sárvantar okkur
einhveija sem getur fundið fötin sem
týnast af og til sem þú fannst alltaf,
þegar allar hinar vom komnar með
það í þrot.
En það er ekki að spyrja að því þér :
er ætlað eitthvað annað og meira.
Þetta er hlutskiptið í þessu lífi sem
við verðum að sætta okkur við. Við
biðjum góðan Guð að gæta þín, elsku
Dóra, og veita honum Hans og dætr-
um þínum styrk í þeirra miklu sorg.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Hinlangaþrauterliðin
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt
(V.Briem.) f
Þínir starfsfélagar á
Hjúkrunarheimilinu
Ási, Hveragerði.
Andlátsfregnin kom ekki á óvart.
Dóra glímdi við illvígan sjúkdóm í
skamman tíma og lét í mmni pokann
langt fyrir aldur fram. Ég kynntist
Dóm fyrst við undirbúning sveitar-
stjómarkosninganna vorið 1998 en
hún hafði samþykkt að taka 9. sæti á
lista Bæjarmálafélagsins sem bauð
fram til sveitarstjómar vorið 1998 í
Hveragerði. Fljótt kom í Ijós áhugi
hennar á velferð bæjarins og þótt hún
hefði sig ekki eins mikið í frammi og,
aðrir, þá vom hugmyndir hennar og
tillögur alltaf vel þegnar.
Dóra vann hjá Dvalarheimilinu Ási
frá mars 1997 og fram í febrúar sl. en
þá öftmðu veikindi hennar því að hún
gæti unnið lengur. Reyndar var ósér-
hlífnin og samviskusemin svo mikil að
þrátt fyrir að hún væri greinilega
orðin mildð veik mætti hún í vinnu og
lét ekki sitt eftir liggja. Meira að
segja gekk hún um gangana með
hækju í annarri hönd og fannst
ómögulegt að vera heima hjá sér þar
sem hún gat gengið um og sinnt fólk-
inu okkar. Hún starfaði við umönnun
á hjúkmnarheimilinu frá því að það
opnaði 1. desember 1998. Hennar
yndislega bros og hlýja viðmót yljaði
öllum þeim um hjartaræturnar sem
fengu notið hennar góðu umhyggju
og umönnunar. Verði ég gamall mað-
ur á hjúkmnarheimili, vona ég svo
sannarlega að það verði jafnindæl
kona og Dóra sem sinni umönnuninni
á minni deild. Við í Ási höfum misst
mikið, hennar er sárt saknað.
Hans og dætmm þeirra sendi ég
dýpstu samúðarkveðjur, megi Guð
styrkja ykkur í sorg ykkar og sökn-
uði.
GísliPáll.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útfararþjónustu.
Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni.
sími 896 8242

HFrederiksen
'$ími895 9199
Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
w ww .utfararstofa .ehf .is
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Vesturhlíð 2
Fossvogi
Sími 551 1266
www.utfor.is
Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
með þjónustu allan
sólarhringinn.
. ■
-
wWm
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja

UTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA EHF.
t
i