Skírnir - 01.01.1887, Qupperneq 68

70
FfíAKKI.AXn.
garp að ræða. Hann er 49 ára gamall og hefir þjónað i her
Frakka i 32 ár, verið í mörgum orrustum, haft stórsæmdir fyrir
frægilega framgöngu, t. d. í bardögunum á Ítalíu, í vörn
Parísar og í sókninni að uppreisnarliðinu (1871). Eptir stríðið
á Italíu var hann nokkur ár kennari við hermannaskólann i
Saint Cyr. Seinast var hann fyrir her Frakka i Túnis, en af
þvi hann vildi ekki þekkjast að vera erindreka eða yfir-
gæzlumanni stjórnarinnar í neinu háður, var hann þaðan heim
kvaddur, en hafði þá sýnt að hann var «eigi hvers manns
leika». Hann tók þegar til endurskipunar hersins og vann
svo rösklega að hinum nýju herlögum, að alla rak i furðu
þegar hann hafði þau búin til framlögu á þingi eptir rúmra
íjögra mánaða forstöðu fyrir hermálunum, þau samanstanda
af 285 greinum. Hann er fríður maður, hermannlegur á velli
og á hesti, snjall i máli og snarráður til allra svara. Hann
byrjaði á því, sem kallað var «að hreinsa herinn», eða tina
úr honum prinsana, en fylgdi því síðan fastlega, að ríkisbiðl-
um var vísað úr landi. Hann er foringjamynd eptir frönsku
sniði, og sumir segja að honum bregði nokkuð i svip Napó-
leons fyrsta. Eptir honum mest tekið af öllum ráðherrunum,
og það komst skjótt allt í almæli, sem garpurinn sagði eða
gerði, og eptir honum starði borgarlýðurinn hvar sem honum
brá fyrir. Á sumum stöðum voru ekki heldur fagnaðarópin
spöruð, t. d. eptir einvígið, sem fyr er um getið, og við her-
sýninguna þjóðhátiðardaginn (14. júní), þar sem hann þeysti
um vellina á arabiskum gæðingi með glæsilega stórsveit hers-
höfðingja í fylgd sinni. Stundum i hámælum haft og vikið að
í þjóðvinablöðum, að hjer væri maðurinn kominn, sem ætti að
reka harma Frakklands á þjóðverjum. Boulanger er vinur
Clémenceaus, eins hins helzta foringja hinna harðskeyttari
vinstrimanna á þinginu, og hjeldu blöð þeirra Rocheforts lofi
hans mjög á lopti, og með því að hann þar að auki var hinn
vinsælasti í hernum, átrúnaðargoð borgarlýðsins, má nærri geta,
að öfundarmenninir yrðu auðfundnir. Freycinet sjálfum og
fleirum í ráðaneytinu fór að þykja nóg um, en sumír sögðu
leikslokin mundu rverða, að Boulanger mundi brjótast til al-