Skírnir - 01.01.1887, Qupperneq 83

85
Spánarveldi.
Efniságrip: Konungur borinn og skírður; af prósessíu. — Óróa- og
uppreisnarsögur. — Af þingi.
f>ar er til frjetta hjeðan að taka, að þetta ríki hefir fengið
nýjan konung, því sveinbarn var það, sem drottningin 61 sunnu-
daginn 16. maímánaðar. 1 höfuðborginni var að venju mikið
um fögnuð og dýrðir, en öll viðhöfn á Spáni er við slíka at-
burði með miklum miðaldabrag. Meðan á fæðingunni stóð,
lágu hirðmeyjarnar á bæn í kappellu hallarinnar, en inni hjá
drottningunni voru móðir hennar og fleiri tignar konur, auk
læknisins, og einstakra fleiri. Stjórnarforsetinn Sagasta, foringi
borgarliðsins, sendiboði páfans og fleira stórmenni biðu tíðinda
i öðrum sölum hallarinnar, en mannsægurinn stóð á torginu
úti fyrir og mændi augum upp til þeirrar stangar á höllinni,
þar sem konungsmerki skyldi upp dregið, ef konungur yrði
borinn þetta vottaðizt svo nokkuð yfir hádegi, um leið og
skotkveðjurnar drundu. þá kom æzta hirðsiðakona drottningar
inn í salinn til Sagasta, og sagði honum, að prins var fæddur,
en skömmu á eptir með sveininn sjálfan, sem hann tók við og
sýndi stórmenninu. Um kveldið var öll borgin uppljómuð.
Sendiboði páfans, guðföður sveinsins, hjelt honum undir skírn, og
hlaut hann nafnið Alfons 13di. þó mikið væri um fögnuð-
inn þá daga um allt land, má vera, að hjer hafi mátt segja
sem optar: «fár veit hverju fagna skal» — og þá um óvitann
sjálfan ekki að tala. — þegar sveinninn var sex vikna, ók
móðirin með hann til þeirrar kirkju, sem helguð er «Mariu
frá Atocha», bar hann þar sjálf upp að altarinu, en yfir því
likneskja Guðs móður, og fól henni svo son sinn á hendur.
Nýr fagnaðar- og dýrðardagur í borginni, og skrúðfylgdin, til
kirkjunnar og heim aptur, var með svo stórkostlegu móti, að
ein lýsingin sagði, að yfir hefði tekið allar þær innreiðir, sem
þar hefði gefið að lita á síðustu 20 árum. María mey er öll-
um dýrðlingum meir tignuð á Spáni, og höfundur lýsingarinnar