Skírnir - 01.01.1887, Blaðsíða 111

KÚSSLAND.
113
höfðingja — sins, «emírsins» yfir Búkhara, af Afgana-«emírn-
um», vini Englendinga. «Skirnir» gat um i fyrra (33. bls.),
að Englendingar gerðu sjer þar sjókastala við Sínlandshaf, er
Port Hamilton heitir (norðan við Kóreu), en hjer er sá krókur
kominn á móti bragði (ef satt er hermt), að Rússar hafa tekið
hafnastöð til sjóvigis ekki langt þaðan í norður, sem þeir nefna
Port Lazareff við Broughtonsvík, sem svo er kölluð. Hjer er
islaust allan vetur, en svo hagar ekki til í Vladivostock, aðal-
stöð Rússa fyrir norðan.
I fyrra vor komu til Pjetursborgar sendimenn frá Búlchara-
jarli («emir») með hollustuerindi og fagrar sendingar, en þeir
fóru ekki heldnr tómhendir aptur, Of langt upp að telja allar
þær dýrindisgersemar sem jarlinum voru sendar bæði frá keis-
aranum, drottningu hans og öllu ættfólki, og ymsu öðru stór-
menni. Allt úr gulli og silfri, eða gullbúið og gimsteinum
sett, auk dýrindis voða og vefnaðar. Sendimenninir líka stór-
gjöfum sæmdir. Hjer fylgdi brjef frá lceisaranum til «emirsins»,
þar sem skorað var á hann að leggja sem mest lið til járn-
brautagerða um land sitt, sem það mundi beztan hag sjálft af
hafa. í haust kom til «emirsins» sendiboði frá Pjetursborg, og
tók jarlinn — Abdul Achad — honum og kveðju keisarans
með lotningarfullum ummælum um «vin sinn og verndara» i
Pjetursborg, og kvaðst þangað mundi skunda «á eldvagninum»
undir eins og brautin hefði náð Amú Darja, eða landamærum
ríkis síns. Byrjun ræðunnar þessi: «Jeg þakka Guði, drottni
veraldarinnar, fyrir þá náðargeisla, sem hann lætur stöðugt
strej'ma yfir höfuð hinum mikla og volduga tsar, og fjölgar
lífdögum hans, ætt hans og ríki til heilla og hamingju».
Vjer minntumst á í Italíuþætti sendisveit Rússa til Jó-
hannesar Abessiníukonungs eða keisara, og þó það sje allt
fremur blaðatilgátur eða lausafregnir, sem farið er fyrst með
ura slíkar erindagerðir, má því hjer bæta við, að borið skyldi
upp við konung, að taka trú hinnar grisku kirkju og laða
saman við hana «Kopta-kirkjuna», sem hjer kallast játuð,
Keisarinn á að hafa fagnað vel gestinum og tekið hinu líklega
8