Skírnir - 01.08.1906, Blaðsíða 89
Skírnir.
Erlend tídindi.
281
því, að dátum þótti af sér haft í brennivínsútlátum, en aðrir því,
að drukkinn lögregluliði var laminn til bana. Uppreisnarmenn náðu
kastalanum á sitt vald, en herskip unnu hann aftur. Leynt er
farið með mannfall; en fullyrt, að það hafi mjög mikið verið af
hvorumtveggja.
Þeir í Sveaborg höfðu sent loftskeyti til Kronstadt um, að þar
væri tekið undir lagið með þeim. Ekki stóð á því, og fór þar alt
á sömu leið eða því sem næst. Það er þakkað eða eignað mest
Birilew aðmírál, að gengið var milli bols og höfuðs á uppþotinu í
Kronstadt, en talað um mikinn blóðvaðal eftir hann þar. Þeir sem
ekki fóllu af uppreisnarmönnum, voru síðan dæmdir af lífi eða í
þrælkunarvinnu.
Eftir sams konar vísbending frá Sveaborg veittu sjóliðar á 2
herskipum í Kirjálabotni, Pamjat Azowa og Asía, yfirmönnum
sínum atgöngu og vógu þá marga eða hneptu í fjötra, drógu því
næst upp rautt merki og lótu í haf. Sumir fyrirliðarnir björguðust
á land á sundi ósárir. Því næst tóku skipverjar á Pamjat til að
skjóta á önnur herskip, þau er fengust ekki í lið með þeim. En
þá urðu þeir missáttir, og réðu stjórnarliðar því, að lialdið var inn
á höfu í Reval. Þar stukku uppreisnarmenn á land og flyðu til
skógar, en sumir náðust.
Þetta gerðist um mánaðamótin júh' og ágúst.
Jöfnurn höndum gekk eigi á öðru fyr og síðar eu sífeldum
höfðingjavígum, einkum latidstjóra og hershöfðingja; og eru þau
upp talin ttokkur í annálnum á bls. 287—88.
Trepoff hershöfðingja og landstjóra í Pétursborg og höfuðráðu-
naut keisara utan ráðuneytis, var ætlaður bani fremstum manna
og fyrstum, í miðjum júlíntán. En tilræðismenti viltust á honum
og öðrum hershöfðingja, líkum í sjón, og skutu hann til bana á
strætum úti í Pétursborg.
Mikilfenglegast var tilræðið við otolypiti yfirráðgjafa 25. ágúst.
Morðitigjarnit 4, nykomnir frá Moskva, ruddust inn í sumarhöll hans
í Lyfsalaey hjá Pótursborg, fram hjá dyraverði. Þá misti sá, er
fyrir þeim var, úr höndum sór sprengikúlu, er var ætluð yfirráð-
gjafanum. Það var í forsal hallarinnar, og var þar saman komið
margt manna, er sótt hafði hans ftttid um daginn. Þá varð voða-
hvellur, og í söintt svipan var salurinn og öll framhlið hallarinnar
orðið að rústurn. Þar fetigu bana morðingjarnir 3 og 24 menn
aðrir, þar á meðal 2—-3 hershöfðingjar og ýmsir mikils háttar
menn attk þeirra. Börn ráðgjafans 2 stórmeiddust. En sjálfan