Skírnir - 01.08.1906, Blaðsíða 79

Skírnir.
Sturla Sighvatsson.
271
En fylgdarmenn Giissurar flettu hann klæðum og létu
vopnin ganga á hinum fallna kappa, eins og hrædýr ham-
ast í dauðu ljóni.
Og þannig sjáum vér síðast Sturlu Sighvatsson. Hinn
sterki og fagri líkami liggur nakinn á jörðunni, flakandi
í sárum og ataður í blóði.
Draumurinn illi var kominn fram, og hafði sjálfur
stuðlað að því að hann rættist.
Sjálfstæði Islands var það, sem var sært banasári á
þessum vígvelli. Hefði Sturla og þeir feðgar borið hærra
hlut á Örlygsstöðum, þá hefði enginn getað rönd við þeim
reist framar, og afltaugar íslenzka þjóðlíkamans hefðu
ekki slitnað sundur í krampateygjum innanlands styrj-
aldar. Hákon gamli hefði ekki náð undir sig landinu og
Islendingasögur hefðu ekki endað árið 1262.
HeLGI PJETUE880N.