Skírnir - 01.08.1906, Blaðsíða 93

Skirnir.
Erlend tíðindi.
285
einkum í Lundúnum, og sóttu einn þeirra 10,000 manna úr einu
biskupsdæmi (Lancaster) 8. júní, klerkar og leikmenn.
Frakkland. Sföustu hríðiuni í Dreyfus-málin lauk með
hæstaróttardómi uppkveðnum í París 12. júlí. Sá þátturinn hafði
staðið 3 ár. En alls endist sorgarleikur sá 12 ár. Lauk þó eins
og í sögu, sem vel fer: Dreyfus loks alsýknaður. Fyrnefndur
hæ8tiréttur heitir réttu nafni ónýtingarréttur, og er það að lögum.
Hanu lýsti í einu hljóði öll sakaratriði á hendur Dreyfus niður
fallin og marklaus, og þurfti því ekki að vísa málinu heim til
dómsúrskurðar fyrir nýjum hermannadómi, ofan í þann í Rennes
1899, þar sem Dreyfus var sekur dæmdur í annað sinn vegna ljúg-
votta og ýmis konar óhæfu af dómenda hálfu og sakarábera.
Hljótt og stiit gekk málsreksturinn siðasta spölinn. En þó
lifir svo enu í þeim glæðum, að áflog urðu á þingi daginn eftir
dómsuppsögnina. Tilefnið var sú tillaga stjórnatinnar, sem hafði
og mikið fylgi á þingi, að sýna framliðnum formælendum Dreyfus
hinn mesta sóma, — flytja lík Emils Zola í minningarhöll franskra
þjóðskörunga (Pantheon) og prýða þingsal öldungadeildarinnar brjóst-
líkneskjum 2 þingskörunga, er talað höfðu máli hans fyrrum og
hlotið ofsóknir fyrir. Sjálfur fekk Dreyfus æðri tign í hernum en
áður hafði hann, og var honum veitt hún með mikilli viðhöfn.
Picquart hersir, er verið hafði öruggur sannleiksvottur í máli Dr. og
hlotið ilt fyrir, var gerður hershöfðingi. Sumir þingmenn vildu láta
Mercier hershöfðingja og aðra þá yfirmenn í hernum, er höfðu mis-
beitt valdi sínu honum (D.) til miska, sæta maklegum málagjöld-
um. En stjórnin fekk eytt því, með því að lögtekir. hafði verið
áður almenn uppgjöf saka fyrir þau misferli öil.
Skilnaðarlögin ríkis og kirkju valda enn mikilli sundrungu.
Páfinn hefir beðið sína menn fara stilt og hógværlega að hinni ver-
aldlegu stjórn, en aftekur þó með öllu í nýlegu hirðisbréfi til bisk-
upanna á Frakklandi að þýðast stofnun safnaðarnefnda, sem er
hyrningarsteinninn undir kirkjuvaldsskipuninni í veraldlegum efn-
um eftir skilnaðarlögunum. Segir það vera þvert ofan í allan
kirkjurétt. Það eru safnaðarnefndirnar, sem eiga að taka við eftir
þeim lögum umráðum kirkna, áhalda þeirra og fasteigna, en það
nemur alt um 140 milj. kr. Skrásetning þess var það, er æstir
páfasinnar risu í móti uppvægir í vetur. Auk þess hafði ríkis-
stjórnin heitið 10-—11 milj. kr. eftirlaunastyrk handa ketinilýð