Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1912, Síða 78

Skírnir - 01.01.1912, Síða 78
78 Ritfregnir. leg — þótt hún verði ekki talin til svokallaðra skemtibóka. Hún er vel rituð, svo Ijós og auðlesin, að slíks eru víst fá dæmi um sams konar rit. Oanskan virðist liggja »á kostum hreinum« hjá höf. Honum fatast hvergi fjör né lipurð. Orðaglingur og mála- lengingar eyða hvergi að óþörfu tíma fyrir lesendunum. Hann hefir vaxið af verkinu. Ágúst Bjarnason segir í bók sinni frá hugsunum frakkneska heimspekingsins Guyaus og skoðunUm lians á lífinii- og dypstu rök- um þess, gaumgæfir þær og gagnrytiir. I'að er auðséð á frásögn- inni, að hann hefir verið mjög andríkur og listfengur rithöfundur. Er mikil fegurð í líkingum hans og myndafjöld. Skáldskapnr og hugsanir eru ofnar saman í ritum hans, eins og Á. Bj. bendir á. Það er samt bjartsyni Guyaus og trú hans á lífið og verðmteti þess og framfarir, sem læsir sig fastast í huga lesanda þeSsarar bókar. Það er ekkert skrum né skrök, að ástáhinu »sanna, fagra og góða« og trú á þessa miklu þrenning, móti alla heimspeki hans og kenningar, Menn hljóta að dágt að fundvisi hans á gæði lífsins. Hvar sem hugur hans fer og flygur um lönd tilver- unnar, sér hanu alstaðar »sólskinsblett í heiði«, þótt aðrir sjái þar ekkert nema niðdimma þoku. Hann sér jafnvel Ijósglætu í myrkri dauðaus — á honum sannast, samkvæmt því sem Guyau hugsar að »fátt er svo ilt, að einugi dugi«. Hanu byr yfir miklu leyndar- máli og ef til vill trúir hann oss fyrir eiuhverju af því, um leið og hann markar oss oddi sínum. »Síðasti sársauki vor er líka liinsta gáta vor«. Hann hugleiðir og, hvort það sé ekki hugsan- legt, að vitund vor lifi einhverju lífi eftir dauðann, og Ágúst tekur þar við, er hann hættir. En hætt er við, að þeir, sem vantrúaðir eru á slíkt, verði ekki vonbetri, þótt þeir kynnist kenningum Ágústs og Guyaus á því, sem hugsanlegt er í þessu efni, bvo virðjngarvert sem það er að leita að rökum, er v,erði hór iðgjafi nýrra vona, sem fara ekki í bága við mannlega skynsemi og þékk- ing. — í draumum sínum sér Guyau allsherjarríki, þar sem bræðralag og kærleikur ræður lögum og lofurn. Lesandinn minnist- oft Björnsons, er hann les þenna gleðiboðskap kærleikans: „Alt, som lever, er underlagt kærlighedens genskapermagt bliver den bare prövet“, orti hann — og Guyau hefði víst tekið undir þann trúaróð. Sigurður Guðmundssem.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.