Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1959, Qupperneq 12

GRÖP í ÖRÆFUM
15
sem lágu til III, en hin vestan við göngin, sem lágu til IV og V,
fast upp við vegginn rétt sunnar en norðurveggur II stefndi. Báðar
eru holurnar eftir sívalar stoðir, um 15 sm. í þvermál. Við hvoruga
holuna höfðu verið settir steinar.
II Skáli. Hann er 9,35 m langur frá þili inn að gal’lhlaði og
4,75 m breiður. Norðurveggurinn má heita beinn, en suðurveggur
er sveigður út um 15 sm um miðju. Gaflhlaðið er einnig sveigt út
um 10 sm um miðju. Norðurveggurinn virðist víðast hvar standa
í fullri hæð, 1,40 m yfir setið, og vestast virðast neðstu þakhell-
Þverskurður ú norðurvegg á mótum I og II, séð
nustur. a. Gólfskán. b. Gróðurmöld. c. Hleðslu-
steinar. d. Hellur. — Section through north wall
of I. a. Floor. b. Humus. c. Stones. d. Flagstones.
urnar vera óhreyfðar á sínum stað utan við efstu hleðslusteinana.
Suðurveggurinn er miklu lægri. Vestast er hann um 75 sm hár
miðað við setið, en lækkar austur eftir og er um miðju aðeins ein
steinaröð eða um 20 sm hár, en hækkar svo aftur austur. Gafl-
hlaðið er allt að 1,50 m hátt um miðju. Það fer lækkandi suður
og gæti hafa verið hlaðið upp í þríhyrnu; sé svo er nú hrunið ofan
af því, og einnig er hrunið stórt skarð í það norðanvert. Virðist
það hafa skeð snemma og máske í jarðskjálfta í upphafi gossins,
sem lagði bæinn í eyði, en steinar lágu þar niðri á gólfi og einnig
uppi í vikrinum, og var öðrugt að átta sig á þessu.
Skálagólfið var lægst í miðju og hærri set til beggja handa. Innan
við miðju, 2,80 m frá austurgafli virðist hafa verið þil eða milli-
gerð þvert yfir skálann. Á syðra seti var greinilegt far, um 10
sm breitt, eftir þilið, eða tré, sem verið hefur undir því. Sunnan