Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1959, Qupperneq 15

18
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
og mest í honum grjótið. Fimmti og austasti reitur er 1,7 m breið-
ur, og er miklu minna í honum af grjóti, aðeins dálítill flekkur
af stórum steinum í suðvesturhorni og smá-steinaröð í frambrún
setsins. Austan þessa reits er far eftir þverþil, sem áður var rætt
um. Meðfram veggnum er slitrótt rás grjótlaus, mjög óregluleg, ef
til vill eftir þil, en mjög er þetta óljóst, og trjáleifar sáust þar
hvergi.
Nyrðra setið er mjög ólíkt því syðra. Þar er miklu minna af
grjóti, og það grjót, sem þar er, liggur niðri í moldinni, en ekki
ofan á henni eins og í syðra seti. Það greinist heldur ekki í sams
konar reiti sem hitt setið, og hvergi vottaði þar fyrir aurstokk við
setbrúnina, og var hún því óljós, einkum vestan til. Breidd setsins
verður því ekki mæld nákvæmlega, en þó virðist það vart hafa verið
breiðara en 1,75 m. Óljósar steinaraðir lágu þvert yfir setið á
þremur stöðum, 1 m, 2,6 m og 5 m frá vesturþilinu. Þær stóð'ust
nokkurn veginn á við stoðarsteina eða holur út við vegginn, en
þetta er svo óljóst, að hæpið er að gefa því nokkra þýðingu. Setið
er hærra að austan en vestan og lækkar með óreglulegum stalli,
það er mjög óslétt að ofan, kolaborið fram við brún, en upp við
vegg ber minna á kolunum. Fram með öllum veggnum er óljós röð
af steinum, flestum smáum, ef til vill undan timburþili.
Þegar mold og vikri hafði verið rutt úr húsinu kom fram mjög
óreglulegt miðgólf, nokkru lægra en setin, en þó all-mishátt. Lægst
var það á móts við 4. reit í syðra seti. Nálægt því 30 sm lægra
en setið þar sem það er hæst. Allsstaðar eru hellur og grjót í
gólfi, og austan þessarar lægðar er eldiviður, kurlað birki og lík-
lega tað, á milli hellnanna og að sumu leyti undir þeim. Þó grafið
væri niður í þetta, kom hvergi fram skýrara gólflag. Vestan við
lægðina er öllu meira af grjóti og hellum í gólfinu, og á móts við
2. og 3. reit í suðurseti myndast grunn steinþró á gólfinu, og lá
hella yfir vesturenda hennar, en í austurenda var steinn, sem fyllti
út í hana. Þetta var líkast því að vera eldstæði, eins konar lang-
eldur, en á milli steinanna og í þrónni var kolaborið sorp en ekki
aska, og hefur eldstæðið vart verið notað að staðaldri. Allt var
gólfið mjög óslétt og óþjált umferðar.
Nokkrar stoðarholur fundust í skálanum. Ein í frambrún syðra
sets, undir aurstokki 1 m fyrir austan vesturþilið. Litlu austar var
önnur stoðarhola, 1,80 m frá norðurvegg, hún náði 30 sm upp í
vikurinn og 15 sm niður í gólfið. Stoðin var ávöl, 8x10 sm í þver-