Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1959, Qupperneq 120

122
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
árteigi, sem veitti mér allar upplýsingar um staðhætti og aðdrag-
anda að beinafundinum, og kann ég þessum mönnum beztu þakkir
fyrir góða aðstoð.
Þegar ég kom á fundarstaðinn, sáust þar tveir lærleggir, haus-
kúpa og hluti af kjálka. Röð af meðalstórum steinum var í vestur
af lærleggjunum, og rétt sunnan við hana sá í bera klöpp, og við
hana lá kjálkabrotið, en nokkru norðar hauskúpan. Skipuleg stein-
hleðsla sást ekki. Ég hóf útgröftinn við kjálkabrotið, og komu þá þeg-
ar í ljós nokkrar lausar tennur, bæði úr efri og neðri góm, síðan háls-
liðir og efstu brjóstliðir hver af öðrum, ásamt nokkrum rifjabrotum,
Grunnteikning af kumlunum í Gilsárteigi. — Plan of the graves at Gilsárteigur.
og var þá komið að steinaröðinni, sem sýnilega lá yfir framhaldi
hryggjarins. Greftrinum var þá hætt að sinni á þessum stað, en
tekið til við að hreinsa burtu jarðveginn kringum hauskúpuna og
í suðvestur af henni. Kom þá brátt í ljós, að önnur beinagrind var
þar, og átti hauskúpan við hana. Allur jarðvegur var nú skafinn
ofan af henni, og kom þá í ljós nær heil beinagrind í eðlilegri legu,
og af svörtum strikum í jarðveginum var greinilegt, að jarðsett
hafði verið í trékistu. Svörtu rákinni mátti fylgja allt í kring nema
við höfðaendann. Þar sást hún aðeins á parti undir vinstra hvirfil-
beini, og er því trúlegt, að hauskúpan hafi verið færð eitthvað meira
til norðvesturs en upphafleg lega var, enda hafði hún verið tekin
upp og skoðuð nokkrum sinnum áður en þessi rannsókn hófst, og
þó að sagt væri, að hún hefði ætíð verið lögð aftur í nákvæmlega
sömu legu, þá má það vel hafa skakkað þeim fáu sm, sem hér um