Eimreiðin - 01.05.1901, Side 13

93
flot að drekka og rjóma, þegar þeir koma heim frá fénu í hríð
og frosti? — Munu þær verða eins brjóstgóðar og barnelskar eins
og ammaí Hún fór út á hlað, þegar spurningabörnin voru á ferð-
inni, bauð þeim inn, og ef þau vildu ekki stanza eða máttu
ekki, færði hún þeim brauð og smér, sykur og mjólkurskán og
nýmjólk að drekka.
Eða munu þær sýna af sér þrekraunir slíkar, sem amma sýndi,
þegar hún gekk. á engið vanfær með barn í fatla?
Og afi minn? — skyldu unglingarnir, sem nú eru í skólunum
og lausamenskunni, verða jafnokar hans að hiröusemi, iðni og
sparsemi? Skyldu þeir verða eins stórleitir og hann var eða þéttir
í lund?
—- Skyldi nokkur taka helluna af læknum, sem afi brúaði?
Guðmundur Frtðjónsson.
Fyrirmyndarmaður.
Pað er víða siður í útlöndum að leggja fyrir skólabörn þá
spurningu, hverjum þau helzt vildu líkjast af samtíðarmönnum sín-
um, lifandi eða liðnum. Væri slík spurning lögð fyrir íslenzk börn,
og miðað við síðasta fjórðung 19. aldarinnar, þá trúum vér varla
öðru, en að mörgum sveinum yrði fyrir að svara: OTTÓ WATHNE.
Pað bæri að minsta kosti vott um mikinn þekkingarskort, ef annað
yrði ofan á. Pví það mun óhætt að segja, að fáir hafa uppi verið
á Islandi síðasta aldarfjórðunginn, er meiri ástæða hafi verið til
að taka sér til fyrirmyndar alment, en einmitt Ottó Wathne. Hann
var að sönnu ekki íslendingur að uppruna, en hann var orðinn
íslendingur og bar hag íslands og velferð fyrir brjósti sem sannur
sonur þess. Og enginn getur haft sterkari og öflugri trú á fram-
tíö landsins, en hann hafði. Pað var gaman að heyra þetta ítur-
vaxna glæsimenni útlista, hvað gera mætti á íslandi og hvernig
ætti að fara aö því, að leysa allar miljónirnar, sem nú lægju bundnar
í landinu og hafinu kringum strendur þess, úr læðingi sínum.