Eimreiðin - 01.01.1920, Side 25

EIMREIÐIN]
SMÁKVÆÐI
25
Og mærin, sem eg sá áðan,
hún er hið helgasta’ á jörð,
mér finst hún tjaldbúð himinhelg
af höndum drottins gjörð.
Hið heilaga’ er faðmur hennar,
hið helgasta þrái ég mest. —
Mætti’ ekki gæskan mín góða
gera mig æðstaprest?
Öngulseyri.
I.
Á Öngulseyri búa
á annað hundrað manns
og Hinrik kaupmaður Hansen
er herra til sjós og lands.
Hver karl er þreyttur og þjáður
með þrælkunarmerki ljós;
hver kerling er kámug og rifin
og kofarnir eins og fjós.
Því þeir hafa starfað og stritað
og strita og þræla enn,
en eru þó allir og verða
að eilífu snauðir menn.
En Hansen er sá eini,
sem aldrei handtak vann,
þó safnar þar enginn auði
og ístru nema hann.
II.
Eg geng um Eyrar götu.
Æ, guð komi til! Hvað er það,
sem skyggir á nálfan himininn?
Er það hattur? Eða hvað?