Eimreiðin - 01.01.1920, Blaðsíða 111

'ElMREIÐINl
FRESKÓ
111
inu væri á móti því, að hún væri eins kunnugleg við
mig og raun er á. Hann var sérlega kátur, viðfeldinn og
alúðlegur maður og prúður í framgöngu, þó að hann
hefði þetta einkennilega skeytingarleysissnið á sér, sem
<enskir hefðarmenn temja sér. Það er eins og þetta kæru-
ileysissnið sé nokkurs konar víð úlpa, sem þeir geta falið
alla skapaða hluti í fari sínu undir. Eg veit ekki, hvort
'það hafa verið fortölur hans eða háð, sem kom henni til
þess að fara loks af stað í heimsóknirnar. Viku eftir að
hann fór lagði hún af stað, og með henni fór amman.
Þessi stóra höll finst mér nú frámunalega opin og eyði-
leg. Ómögulegt er að hugsa sér innilegri nákvæmni en
kemur fram í því, hvernig hún hefir ráðstafað hag mín-
um, meðan hún er í burtu. Eg má nota hvern af hest-
unum, sem eg vil helst, og alt þjónustufólkið verður að
fara að vilja minum. Mér finst, að vinnufólkinu hljóti að
vera þetta óljúft, og eg er hræddur um, að það gruni
mig um að vera njósnara. Garðvörðurinn, kunningi minn,
er sá eini, sem er ánægður. Hann er fjarska hændur að
mér, af því að mér þykir svo gaman að blómum og
þekki þau töluvert eins og allir málarar verða að gera.
Svo að nú er eg hér einn, því að eg tel varla þennan
herskara af vinnufólki, sem ekkert gerir annað en að eta
og geispa og klæða sig úr og í.
Mér er farið að þykja vænna og vænna um þennan
stað. Ef það að eins rigndi ekki svona mikið, þá þyrfti
eg ekki að kvarta yfir neinu. Fegurð og tign skógarins,
sedrustrjánna, eikanna tröllslegu og linditrjá-ranghalanna
•er einkennilega róandi fyrir hugann. Þegar of dimt er
orðið til þess að mála, fer eg út í skóginn, »húsaskóg«,
sem það kallar. Sum veiðidýrin eru farin að þekkja mig,
og ein hindin er farin að koma á móti mér. Hún er svo
meinleysisleg og sviphrein og hefir silfurgjörð um hálsinn.
Hún var uppáhaldsdýr jarlsins, sem var hér síðast, og
hann skreytti hana þessari gjörð. Á hana er letrað nafn
hennar: »Nerina«.
Eins og þér munið, hét móðir mín sáluga einmitt þessu
nafni, svo að mér finst eins og eg hafi fundið hér í þessu