Verðandi - 01.01.1882, Síða 131

NORÐUR FJÖLL.
131
Kondu, hlæðu blítt við biðlum þínum,
breiddu sparifeldinn undir þá;
gef úr þínum lindum val af vínum;
veit þeim sæti stóli þínum hjá.
Hjer er bæði lind og laut
ljósgrænt klædd í sumarskraut,
ágæt banda hestunum,
hvíla bezta gestunum.
Lindardísir, kveðið oss nú kvæði,
komið svo með veigar handa oss;
hjer við getum glatt oss svo í næði,
gola, kom og rjett oss svalan koss.
II.
Undir Kaldadal.
Jeg AÚldi óska’ að það yrði nú regn
eða þá bilur á Kaldadal,
og ærlegur kaldsvali okkur í gegn
ofan úr háreistum fjallasal.
Yjer þurfum loft, og vjer þurfum bað,
að þvo burt dáðleysis mollukóf.
Yjer þurfum að koma’ á kaldan stað, —
á karlmennsku vorri halda próf.
Vjer þurfum á stað, þar sem stormur hvín
og steypiregn gjörir hörund vott,
svo þeir geti skolfið og skammast sín,
sem skjálfa vilja; það er þeim gott.
Ef kaldur stormur um karlmann ber
og kinnar bítur og reynir fót,
þá finnur ‘ann hitann í sjálfum sjer,
og sjálfs sín kraft til að standa mót.
9*