Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1967, Qupperneq 22

24
Helztu einkennum á hverjurn stofni um sig hefur verið lýst
allvel í greinum um hrútasýningar og afkvæmasýningar á
sauðfé í viðkomandi hreppum, og verður hér á eftir reynt að
draga saman helztu atriðin úr þeim greinum til að fá lýsingu
á hverjum stofni fyrir sig.
1. Heimastofn á Skriðuklaustri.
Skriðukiaustursféð er ættað úr Fljótsdal, af Jökuldal og
sumt af því aftur í ættir frá fjárræktarbúinu á Rangá. Af að-
fengnu fé á Skriðukiaustri mun einna mest hafa gætt áhrifa
hrúta frá Páli Vigfússyni á Aðalbóli í Hrafnkelsdal, sem áður
bjó á Grund á Jökuldal. Páli átti mjög vel gert fé af gamla
Jökuldals- og Möðrudalsstofninum.
Annar þáttur aðkomna fjárins á Skriðuklaustri er frá Mel-
um í Fljótsdal, en þar var lengi talið mjög kostamikið fé.
Þá voru keyptar ær frá 2 öðrum bæjum að Skriðuklaustri
vorin Í950 og 1951, og sumar þær ær hafa haft allveruleg
áhrif til bóta á afurðasemi fjárstofnsins og áhrif á bygging-
arlag.
Árið 1953 voru eldri ærnar á Skriðuklaustri taldar mjög
sundurleitar og fáar góðar ær í þeim, en þá voru þrátt fyrir
það að koma fram hrútar, sem fengu mjög góða dóma á sýn-
ingum. (Halldór Pálsson, 1945, 1947, 1954, Halldór Pálsson
og Sigfús Þorsteinsson, 1954, Páll Sigbjörnsson og Sigurð-
ur Magnússon, 1956). Árið 1957 gætti lítið hrúta frá Skriðu-
klaustri á sýningunni í Fljótsdal, og enginn hrútur þaðan
komst á héraðssýningu, en dætur Fífils á Skriðuklaustri voru
dæmdar bezti ærhópur á héraðssýningunni á Egilsstöðum
haustið 1957 og hlutu þar I. verðlaun (Halldór Pálsson,
1958, b).
2. Jökuldalsstofn.
Lengi hefur verið talið gott fé á Jökuldal. Þar er talið liafa
verið bezt fé á íslandi fyrir miðja 19. öld, og hefur áhrifa
þess gætt á fjárrækt landsins í meira en 100 ár (Sigurður Sig-
urðsson, 1937).