Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1967, Qupperneq 74

76
sem loftslag er næst því að vera landrænt (kontinental). í
Þingeyjarsýslum er, eftir því sem mælingar sýna, þurrara
en víðast annars staðar á landinu enda hefur útbreiðsla
brennisteinsskortsins reynzt mest þar. Að brennisteinsskort-
ur finnst frekar inn til landsins og þar sem úrkoma er lítil,
byggist sennilega aðallega á tvennu. í fyrsta lagi berst plönt-
unum minna magn af brennisteini með úrkomunni. Brenni-
steinsmagn í regnvatni hér á landi er þó e. t. v. það lítið að
þessi þáttur hefur ekki stórvægilega þýðingu. í öðru lagi
verða lífrænar leifar í jarðveginum minni á þeim svæðum
þar sem tiltölulega hlýtt er og þurrt, en brennisteinsmagn
jarðvegsins er háð magni lífrænna leifa (3). Er því ekki
óeðlilegt að brennisteinsskortur komi fyrst í ljós á þessum
svæðum. Tekið skal þó skýrt fram að þar með er ekkert full-
yrt um það að skortur geti ekki annars staðar orðið. Brenni-
steinsskort getur, ef áfram verður haldið að bera á brenni-
steinslausan áburð, borið að garði, fyrr en síðar, mun víð-
ar en nú er, og sjálfsagt að vera alls staðar vel á verði og
helzt að fyrirbyggja hann nú þegar með því að taka upp
notkun á brennisteinsáburði á öll tún.
Samandregið yfirlit.
1) Rannsakaðar voru eftirverkanir af brennisteinsáburð-
artegundum og mismunandi brennisteinsmagni. Nokkrar
eftirverkanir, sumarið 1967, reyndust vera eftir 16 kg af
brennisteini í gipsi ábornu vorið 1966, eða sem næst 15 hkg
hey á hektara. (Sjá töflu 2.) Nokkur áhrif sjást eftir minna
magn af brennisteini, en niðurstöður þessara tilrauna styðja
að því að ekki megi bfera á minna en sem svarar til 8 kg af
brennisteini árlega til að hindra brennisteinsskort.
Eftirverkanir af súperfosfati eru allmiklar og er það í
samræmi við þá reynslu, sem fékkst af súperfosfati sumarið
1966 að sá áburður virkaði seint sem brennisteinsáburður.
2) Niðurstöðurnar úr eftirverkunartilraununum sýna að
gips, sem borið er á, skolast ekki með öllu úr jarðveginum
á einu ári.