Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1967, Qupperneq 115

117
TAFLA 1. Magn af laust bundnum brennisteini (S) í jarð-
vegssýnum úr Þingeyjarsýslum.
Skolunaraðferð Fjöldi mg S pr.
sýna 100 g jörð
Natríurahýdroxíð 9 2,6
Ammoníuraacetat 18 8,6
við jónavíxl. Voru sýni af mold skoluð með natríumhýdrox-
íði eða ammoníumacetati. í töflu 1 eru niðurstöður þessara
mælinga.
Eins og þær tölur bera með sér, er hér um mjög lítið
magn að ræða. Oöryggi mælinganna er allmikið og er var-
legt að álykta ekki annað út frá þessum tölum en það, að þær
benda í þá átt, að eitthvað hafi losnað af súlfati frá jarðögn-
unum í jónaskiftum, þar eð meira fæst af brennisteini úr
jarðveginum með ammoníumacetati en hreinu vatni.
b) Brennisteinn i lífrœnum samböndum.
Þegar séð varð að erfitt yrði að mæla með nokkurri ná-
kvæmni það litla, sem finnst af laust bundnum brennisteini
í íslenzkri túnmold, þá var snúið sér að því að ákvarða
brennistein, sem finnst í lífrænum leifum jarðvegsins. Með
þeirri aðferð, sem áður getur, að hita sýnin í 300° C í nokkra
klukkutíma fékkst í öllum tilfellum nægilegt magn af brenni-
steini til þess að ákvörðun á honum var auðveld. Fékkst nú
einnig allverulegur mismunur á brennisteinsmagni einstakra
sýna.
Sumarið 1967 var rannsakað með nefndri aðferð, brenni-
steinsmagn í nokkrum sýnum úr Aðaldal í Suður-Þingeyjar-
sýslu og annar hópur úr Sveinsstaðahreppi í Austur-Húna-
vatnssýslu. Einnig var í sömu sýnum ákvarðað glæðitap, en
áður hafði fosfórmagri, kalímagn og sýrustig verið mælt. —
Þegar sýnum þessum var safnað haustið 1966 voru fengnar